En genel anlamda, etkinliğini organizmada fizyolojik değişiklikler yaparak gösteren tedavilerin tümü somatik tedaviler kapsamında değerlendirilir. Psikiyatrik hastalıkların tedavisinde psikoterapilerin önemi yadsınamaz. Bununla birlikte dünyada ve ülkemizde geçerli sağlık politikaları, bu alanda çalışan klinisyenlerin uygulamalarını, neredeyse tamamen somatik tedavilerle sınırlı tutmalarını zorunlu kılmaktadır. Bu bakımdan her klinisyenin bu tedaviler hakkında yeterli bilgi ve beceriye sahip olması gerekir. Öte yandan somatik tedavilerin etkililiğini kısıtlayan en önemli unsur somatik tedavilerde tedavi uyumunun düşük olmasıdır. Tedavi uyumu hastaya ait bir özellik olarak el alınmamalıdır. Çoğu hasta, kendisiyle işbirliği kurulmadan verilen ilacı kullanmama ya da kısa sürede bırakma eğilimindedir. Bu nedenle hekimin görevi hastayı önce tedavi olmayı kabul etmeye teşvik edecek koşulları yaratmak, sonra yönteme karar verme sürecinin her basamağına katılmasını sağlamaktır. Bu makalenin amaçları, (1) somatik tedavilerde uyumu arttırmaya yönelik önerilerde bulunmak, (2) başlıca somatik tedavi uygulamalarında dikkat edilmesi gereken esasları aktarmaktan ibarettir. Somatik tedaviler kapsamına transkraniyal manyetik stimülasyon, vagal sinir stimülasyonu, derin beyin stimülasyonu vb uygulamalar da girse de, bu bölüm kullanımı en yaygın olan somatik tedavilerle, yani psikofarmakolojik ve elektrokonvulzif tedavi ile sınırlı tutulmuştur. Bu çerçevede önce somatik tedavilerin genel ilkeleri açıklanacak, daha sonra gündelik uygulamada psikofarmakolojiye ve EKT’ye yönelik güncel bilgiler özetlenecektir.

‘Somatic treatment’ commonly refers to forms of treatment that exert their effects by affecting physiological functioning. The importance and utility of psychotherapy in treatment of psychiatric disorders cannot be overstated. Unfortunately, however, health policies limit psychiatric practice to somatic treatment methods in many facilites. Rapidly expanding alternatives in somatic treatments and their increasing effectiveness also contribute to their dominance in the field. Therefore, all clinicians must be equipped with sufficient knowledge and skills in the use of somatic treatments. Among the factors that restrain the effectiveness of somatic treatment methods, problems in treatment compliance are probably the most important. Compliance should not be considered as a stable characteristic of any patient. Many patients tend to refuse treatments imposed by their doctors without collaboration. It is therefore the duty of the clinician to set the conditions that would lead the patient to decide receiving the treatment and to include the patient in all steps of decision making in his/her treatment. This article aims to address common factors related to treatment incompliance, offer practical suggestions to improve compliance and review basic principles of main somatic treatments in psychiatry from a clinical perspective. Although physical interventions such as electrophysiologic and magnetic stimulation methods are also classified as somatic treatments, we have limited this article to important aspects of psychopharmacology and electroconvulsive therapy. We first review general principles of somatic treatments and then focus on practical aspects of psychopharmacology and electroconvulsive therapy.