Amaç: Bu çalışmada çocukları korku, kaygı, endişe, üzüntü gibi olumsuz duygular yaşadıkları anlarda, anne babaların çocuklarının duygularına verdikleri tepkiler ve kurdukları iletişim olarak tanımlanan duygu sosyalleştirme süreci ve söz konusu sürecin çocuğun duygusal davranışsal gelişimine etkileri ile ilgili yayın ve araştırmaların gözden geçirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Makalenin amacı ile bağlantılı olarak gözden geçirilmek üzere çeşitli veri tabanlarında; “duygu sosyalleştirme”, “duygu düzenleme” ve “duygu koçluğu” anahtar kelimeleri kullanılarak ulaşılabilen çalışmalar gözden geçirilmiştir. Sonuçlar: Gözden geçirilen yayınlar anne babaların çocuğun duygularına verdikleri anlam, uygun ya da uygunsuz tepkiler, duyarlılık ya da ihmallerin çocuğun ileriki yaşamında duygu düzenleme becerileri ve duygu yetkinliği için belirleyici özellikler olacağına işaret etmektedir. Olumlu duygu sosyalleştirme yaklaşımlarının çocuğun duygusal ve davranışsal gelişimine yararlarına vurgu yapılırken, olumsuz duygu sosyalleştirme yaklaşımlarının söz konusu gelişime zarar ve kötü etkilerinden söz edilmektedir. Tartışma: Anne babalara çocuklarının duygularının farkında olmanın önemi ve verilen tepkilerin, başka bir deyişle duygu sosyalleştirmenin günlük hayattan örneklerle ilişkilendirilerek anlatıldığı eğitim programları bilinçli anne babalığın yaygınlaşmasına katkıda bulunarak çocuğun davranış sorunlarını önleme ve müdahalede destekleyici ve koruyucu işlev taşıyacaktır.

Objective: The purpose of the current study is to review studies related to emotion socialization defined as reaction of the parents towards their children’s emotions and the communication between parents and child when the child feels negative emotions like fear, anxiety, stress or sadness and the effects of the mentioned process on the child’s emotional and behavioral development. Method: Various databases were searched by using keywords such as “emotion socialization”, “emotion regulation” and “emotion coaching” and published papers were reviewed in the context of the study’s aim. Results: Reviewed studies indicated that parents’ interpretations of child’s emotions, appropriate or inappropriate reactions, sensitivity or neglect would be defining characteristics for emotion regulation skills and emotion competence of the child in his future life. As positive emotion socialization approaches are emphasized to be a beneficial influence on the child’s emotional and behavioral development, negative emotion socialization approaches are seen as having harmful and negative effects on the abovementioned developmental processes. Discussion: By educating parents with programmes that focus on the importance of being aware of the child’s emotions and their reactions to those emotions, in other words, educational programmes that contain emotion socialization as a topic with examples from daily life would have a supportive and protective role in the prevention and intervention of the child’s behavioral problems through a contribution in widespread conscious parenting.