Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi; 2012;19(1):17-24
Bir Üniversite Hastanesi Psikiyatri Servisinde Yatarak Tedavi Edilen Ergen Hastaların Klinik ve Sosyodemografik Özellikleri
M Coşkun, H Bozkurt, H Ayaydın, S Karakoç, F Süleyman, A Üçok, S Zoroğlu
İstanbul Üniv. , İstanbul
Amaç: İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri Kliniğinde yatarak sağaltım gören çocuk ve ergenlere ait klinik ve sosyodemografik özelliklerin geriye dönük dosya taraması ile incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: 1 Ocak 2004 – 1 Ocak 2009 tarihleri arasında yatarak tedavi gören on sekiz yaş altı hastaların dosyaları geriye dönük olarak incelenmiştir. Sonuçlar: Yatarak tedavi gören 84 ergen (53 kız ve 31 erkek) değerlendirilmeye alındı. Erkeklerin yaş ortalaması 16.5 iken kızların yaş ortalaması 16.4’tü. 57 (%67.9) hasta eğitimini sürdürürken, 27’si (%32.1) eğitimini lise veya daha öncesi dönemde bırakmıştı. Hastaların serviste ortalama yatış süresi 22.2±17.48 gündü. Hastanede en uzun süre yatışa sebep olan hastalık grubu madde kullanım bozuklukları olarak tespit edildi. Psikotrop ilaç kullanımının %65.5’i çoklu ilaç kullanımı, %27.4’ü ise tek ilaç kullanımı şeklindeydi. En sık kullanılan ilaç grubu antipsikotik ilaçlardı. Hastalarda en sık yatışa yol açan semptomlar intihar düşünceleri veya intihar girişimleri şeklindeydi. Duygudurum bozuklukları, psikotik bozukluklar ve dissosiyatif bozukluklar en fazla tespit edilen tanı gruplarıydı. Erkeklerde en fazla görülen tanı grubu psikotik bozukluklar (%45.2) iken, kızlarda ise duygudurum bozuklukları (%28.3) ve dissosiyatif bozukluklar (%28.3) en sık gözlenen tanılardı. Tartışma: Ülkemizde çocuk ve ergen ruh sağlığı yataklı servisleri çok az sayıdadır. Bu yüzden bu yaş grubundaki hastalar genellikle erişkin psikiyatri servislerine yatırılarak tedavi edilmektedir. Yataklı servislerde tedavi gören çocuk ve ergenlerin klinik ve sosyodemografik özellikleriyle ilgili çalışmaların artması ve deneyimlerin paylaşılması önemli katkılar sağlayacaktır.
Clinical and sociodemographic features of adolescents hospitalized in the psychiatric inpatient unit of a university hospital
Objective: The aim of this study was to evaluate the clinical and sociodemographic characteristics of children and adolescents who were treated in the psychiatric inpatient unit of Istanbul Medical Faculty with a retrospective file screen design. Method: Medical records of children and adolescents who were treated in the psychiatric inpatient unit between January 1st, 2004 and June 1st, 2009 were evaluated retrospectively. Results: Eighty four inpatient subjects (53 females and 31 males) were recruited. The mean ages of male and female patients were 16.5 and 16.4 years, respectively. Fifty seven (67.9%) subjects were continuing their education while 27 (32.1%) had left their education during or before high school. The mean duration of hospitalization was 22.2 ± 17.48 days. The maximum length of stay in hospital was found to be caused by the diagnosis of substance use disorders. As for psychotropic medication
use, the rate of polypharmacy was 65.5% while the rate of monopharmacy was 27.4%. Antipsychotics were the most commonly used drugs. The most frequent symptoms as the cause of hospitalization were suicidal ideation or suicide attempts. Mood disorders, psychotic disorders and dissociative disorders were the most common psychiatric diagnoses. Psychotic disorders were the most common diagnoses in males (45.2%) while mood and dissociative disorders were the most common ones in female patients (28.3% and 28.3%, respectively). Discussion: There is a limited number of child and adolescent inpatient mental health services in our country. Therefore, patients within this age group are usually admitted to adult psychiatric inpatient units for treatment. Increasing our knowledge and sharing experiences related to clinical and sociodemographic features of inpatient children and adolescents will make significant contributions.