Türkiye’de bugüne kadar etkileşimlerde Türk bayrağıyla ilgili anlam inşaları üzerine çalışılmamıştır. Yahyagil (2013) üniversite öğrencileriyle yaptığı görüşmelerde bu anlam inşaları ve dayandıkları açıklayıcı repertuarlara odaklanmış ve katılımcıların o sıradaki etkileşimde ne gibi anlamlar inşa ettiklerini incelemiştir. Burada ise Yahyagil’in çalışmasında, katılımcıların görüşmelerinde sık sık tekrarladıkları anlam kalıpları içinde başlığını ‘araçsallaşan bayrak’olarak etiketleyebileceğimiz repertuara odaklanarak daha ayrıntılı bir analiz yapmak istiyoruz. Bu repertuar, daha önce ilgili bir çalışma yapılmamış olmakla birlikte bayrağın nesneleştirilmesine ve etkileşim esnasında bir başka eylemi icra etmede bir araç olarak kullanılmaya başladığını göstermesi açısından çok önemlidir. Toplamda dokuz kişi olan üniversite öğrencileriyle iki fokus grup ve birebir dört görüşme yapılmış, konuşmalar kaydedilmiş ve birebir yazıya döküldükten sonra eleştirel söylemsel psikoloji ile (Wetherell ve Potter, 1992) tekrarlayan anlam kalıpları üzerinden ‘araçsallaşan bayrak’ etiketi altında toplanan açıklamalar analiz edilmiştir. Buna göre bayrağın son derece esnek nitelikteki araçsallığı çok katmanlı ve çok karmaşık eylem anlamları inşa etmektedir.

There has not been any research in Turkey about the meaning constructions of the Turkish flag. Yahyagil (2013) in his interviews with the university students focused on these constructions, the interpretative repertoires on which they are based and what kind of meanings participants have constructed during the interaction. In this study, we would like to make a more detailed analysis by focusing on one of the recurring meaning pattterns used by the participants in Yahyagil’s (2013) study which can be grouped under the label “the flag as an instrument". This repertoire, in addition to the absence of any study about it, is significant in terms of showing the flag has been objectified and can be used as an instrument to carry out other acts during interaction. Two focus group andfour one-on-one interviews were conducted with a total of nine participants. Conversations were recorded, transcribed, and the recurring meaning patterns under the label ‘flag as an instrument" were analyzed with critical discursive psychology (Wetherell and Potter, 1992). According to this the highly flexibe nature of the flag’s instrumentalism construct very complex and multi-layered meanings of action.