Amaç: Genel hastâneler, acil servisler ve yoğun bakım ünitelerindeki nörolojik komorbidetelerle ilgili bazı veriler mevcut olmakla birlikte, bildiğimiz kadarıyla göğüs hastalıkları hastânelerindeki nöroloji konsultasyonları yla ilgili yapılmış bir çalışma henüz bulunmamaktadır. Bu çalışmada bir göğüs hastalıkları hastânesinde nöroloji konsultasyonlarının değeri ve faydasının sorgulanması amaçlanmıştır. Yöntem: Bu çalışma 2012?nin ilk üç ayında İstanbul'daki bir göğüs hastalıkları ve göğüs cerrahisi eğitim araştırma hastânesinde gerçekleştirilmiştir. Nöroloji konsültasyonları ve tanılarının özellikleri değerlendirilmiştir. Aynı nörolog tarafından ardışık 3 ay boyunca konsulte edilen hastalar çalışmaya dâhil edilmiştir. Her hasta için konsültasyonun klinik detaylarını ve demografik verilerini sorgulayan standart bir form doldurulmuştur. Sonuçlar student t- test ve ki-kare testleri ile analiz edilmiştir. Bulgular: Üç ay süresince 116 hasta nörolojiye konsülte edilmiştir. Nöroloji konsültasyonlarının prevalansı %2?dir. Konsültasyonlar en sık onkoloji kliniği ve ardından solunumsal yoğun bakım ünitesi tarafından istenmiştir (%42.3 ve %40.9). Ajitasyon, nöroloji konsültasyonu istemlerinin en sık nedenidir (%13). Tüm hastalar değerlendirildiğinde nöroloğun en sık koyduğu tanılar inme ve demanstır (her biri %12). Hastâneye yatıştan sonra başalayan semptomlara konulan tanılar içinde en sık olanı deliryumdur (%25). Tartışma: Bir göğüs hastalıkları hastânesindeki nöroloji konsultasyon sıklığı genel hastanelerden farklı değildir. Nörolog nörolojik, nöroloji ile ilişkili ve nörolojik olmayan pek çok semptom için konsülte edilmiştir. Sonuç: Bir nörolog tüm branş hastaneleri için gereklidir. Akılcı konsultasyon istekleri konsultasyon sürecinden faydalanmayı artıracaktır.

Purpose: Despite some data on neurological comorbidities in general hospitals, emergency rooms or intensive care units no previous study, to our knowledge, regarding neurological consultations in respiratory diseases hospitals has been performed yet. In this study, it has been aimed to question the value and benefit of neurological consultations for a respiratory disease hospital. Methods: This study was performed in a respiratory diseases and thorax surgery education and research hospital in Istanbul, Turkey in the first quarter of 2012. We evaluated the characteristics of neurological consultations and diagnoses. Patients who were consulted by the same neurologist in 3 consecutive [month]s were included in the study. A form questioning demographics and clinical details of the consultation was filled in for each patient. Results have been analyzed with student t-test and chi-square analysis. Findings: During 3 [month]s, 116 patients were consulted to neurology. The prevalence of neurology consultations was 2%. Oncology clinic followed by respiratory intensive care unit asked consultations the most frequently (42.3% and 40.9%). Agitation was the most frequent reason for neurology consultations (13%). The most common diagnoses made by the neurologist in all patients were stroke and dementia (12% each). Delirium (25%) was the most common diagnosis for the symptoms which started after hospitalization. Discussion: Neurology consultation frequency in a respiratory diseases hospital was not different from general hospitals. The neurologist has been consulted for a vast spectrum of symptoms which are neurologic, neurologically related or non-neurologic. Conclusion: A neurologist is necessary for all branch hospitals. Rational consultation demands will increase the benefit from consultation process.