Panik atak ani başlangıçlı anksiyetenin fiziksel belirtilerinin eşlik ettiği yoğun bir korku halidir. Panik atakta görülen belirtiler; çarpıntı, taşikardi, terleme, titreme, nefes darlığı, göğüs ağrısı, bulantı, derealizasyon, depersonalizasyon, kontrolünü kaybetme, delirme, öleceği korkusu, uyuşma ve sıcak basmalarıdır. İlk atak genellikle aniden başlamaktadır. Panik bozukluğun tedavisinde, seçici serotonin geri alım inhibitörleri, serotonin-noradrenalin geri alım inhibitörleri, trisiklik antidepresanlar, benzodiazepinler, beta blokerler ve kognitif davranışçı psikoterapiler kullanılmaktadır. Seçici serotonin geri alım inhibitörlerinin tolerabilitesi oldukça iyiyken, trisiklik antidepresanlara uyum daha zor olmaktadır. Benzodiazepinlerin bağımlılık problemi kullanımlarını sınırlandırmaktadır. Yapılan çalışmalar her iki grup tedavinin de kısa dönemde etkili olduğunu bildirmektedir. Ancak ilaç tedavisi ile psikoterapinin kombinasyonu tek başlarına kullanımlarına göre daha iyi yanıtlar verebilmektedir.

Panic attack is a sudden, intense feeling of fear with physical symptoms of anxiety. The symptoms of panic attacks are palpitations, tachycardia, sweating, trembling, shortness of breath, chest pain, nausea, derealization or depersonalization, fear of losing control or going mad, fear of dying, paraesthesia, and hot flushes. The first attack usually begins spontaneously. The treatments of the panic disorder includes pharmacotherapy such as selective serotonin reuptake inhibitors, serotonin noradrenaline reuptake inhibitors, tricyclic antidepressants, benzodiazepines, beta blockers and cognitive behaviour therapy. Selective serotonin reuptake inhibitors has a good tolerability. But the tricyclics are often poorly tolerated. The dependency potential of the benzodiazepines, limits their usefulness. The studies suggest that both treatments are effective in the short term. But the combination of psychological and pharmacological treatments may be better than only psychological or pharmacological treatments.