Amaç: Anksiyete bozukluğu olan okul öncesi çocukların tedavisinde essitalopramın etkinliği ve güvenilirliğine dair veri toplamak. Yöntem: Bu çalışma anksiyete bozukluğu olan ve psikososyal girişim ve tedavilere cevap vermediği için essitalopram ile tedavi edilen okul öncesi çocukların tıbbi kayıtlarının geriye dönük incelemesidir. Hasta kayıtları olguların sosyodemografik özellikleri, DSM-IV tanıları ve essitalopram tedavisiyle ilişkili iyileşme ve yan etkiler açısından incelenmiştir. Semptom şiddeti ve iyileşme Klinik Global İzlem-Şiddet (KGİ-Ş) ve İyileşme (KGİ-İ) ölçekleri kullanılarak değerlendirildi. Bulgular: Olgular 8 kız ve 3 erkek çocuktan oluşmaktaydı (yaş aralığı 47-64 ay; 55.45±5.90 ay). Maksimum essitalopram dozu 2-10 mg/gündü (3.72±2.49). Beş olgu obsesif kompulsif bozukluk semptomlarında KGİ-İ ölçeğinde hafiften çoğa değişen düzelme gösterdi. Üç olgu travma sonrası stress bozukluğu semptomlarında hafif, orta ya da oldukça düzelme gösterdi. Üç olgu diğer anksiyete semptomlarında orta ya da oldukça düzelme gösterdi. İki olgu (%18.18) her hangi bir yan etki bildirmedi. En sık bildirilen yan etki davranışsal disinhibisyon semptomlarıydı (n=5; 45.45%). 3 olguda (%27.27) tedavi yan etkilerden dolayı - başlıca davranışsal disinhibisyon semptomları- kesildi. Sonuç: Anksiyete bozukluğu olan, belirgin bir işlev bozukluğu yaşayan ve/veya psikososyal girişimlere yanıt vermeyen okul öncesi çocuklarda essitalopram tedavide yardımcı olabilir. Okul öncesi çocuklar yan etki-özellikle davranışsal disinhibisyon semptomlarıgelişmesi konusunda daha duyarlı olabilirler.

Objective: To provide data about the efficacy and tolerability of escitalopram treatment in preschool children with anxiety disorders.
Methods: This study is a retrospective chart review of preschool children with anxiety disorders treated with escitalopram. Medical records of the subjects were reviewed for sociodemographic features, DSM-IV diagnoses, improvement and treatment related side effects. Clinical-Global Impression-severity (CGI-S) and improvement (CGI-I) scales were used to assess symptom severity and improvement. Results: The subjects were eight girls and three boys (age range 47 to 64 [month]s; 55.45±5.90). Individual doses of escitalopram ranged between 2-10 mg/day (3.72±2.49). Five subjects showed mild to very much improvement in obsessive-compulsive symptoms on the CGI-I scale. Three subjects showed moderate to much improvement in anxiety symptoms and three subjects showed mild to much improvement in posttraumatic symptoms. Two subjects (18.18%) did not report any side effects. The most frequently reported side effects were symptoms of behavioral disinhibiton (n=5; 45.45%). The medication was discontinued in three subjects (27.27%) due to side effects, mainly symptoms of behavioral disinhibiton. Conclusions: A cautious trial of escitalopram may be helpful in preschool children with anxiety disorders with significant impairment and/or who are nonresponsive
to psychosocial interventions. Preschool children may be more vulnerable to develop side effects, particularly behavioral disinhibition.