Klinik Psikiyatri Dergisi; 2012;15(3):153-165
Kastamonu İlinde İntihar Girişimlerinin Psikososyal Değerlendirmesi: Krizi Önleme ve Müdahale Yöntemleri Nasıl Olmalı?
AE Şevik, H Özcan
Medicar Hastanesi, Karabük
Amaç: Bu araştırmanın amacı intihar girişimlerini inceleyerek uzun vadeli sosyal yönelimli toplumsal koruyucu programların uygulanmasında yol gösterici olmaktır. Yöntem: Çalışmaya Kastamonu Devlet Hastanesi acil polikliniğine intihar girişimi nedeni ile başvurup psikiyatri polikliniğine yönlendirilen hastalardan çalışmaya katılmayı kabul edenler alınmıştır. Kişilere psikiyatrik görüşme ardından sosyodemografik veri formu uygulanıp; psikiyatrik hastalık öyküsü alınmış, Aile Değerlendirme Ölçeği, Problem Çözme Envanteri, Başa Çıkma Tutumları Ölçeği, Çok Boyutlu Öfke Ölçeği, Beck Depresyon Ölçeği, Beck İntihar Düşüncesi Ölçeği uygulanmıştır. Bulgular: Kadınlar erkeklerden daha fazla intihar girişiminde bulunmaktadırlar. Girişimler yaz aylarında daha sık gözlenmiştir. Önceki intihar girişimi öyküsü temel risk faktörlerindendir. Aile Değerlendirme Ölçeği'nde en yüksek puan duygusal tepki alt ölçeğinden alınmıştır. Problem Çözme Envanteri'nden alınan ortalama puan 107.2±23.1; Çok Boyutlu Öfke Ölçeği'nden alınan puan 125.6±27.2 olarak bulunmuştur. Çalışmaya katılan kişilerin Başa Çıkma Tutumları Ölçeği'nde en sık pozitif yeniden yorumlama ve gelişme, madde kullanımı, plan yapma tutumlarını kullandıkları, en az kullanılan başa çıkma tutumunun ise kabullenme olduğu saptanmıştır. Beck Depresyon Ölçeği puanları 28±14, Beck İntihar Ölçeği puanları 15.3±5.8 olarak bulunmuştur. Sonuç: İntihar girişimlerini önlemede toplum temelli sosyal destek araçlarının planlanabilmesi, kişilerin başa çıkma tutumlarının geliştirilmesi, ailenin daha aktif kullanılabilmesine yönelik yaklaşımların tespiti için ileri çalışmalar gereklidir.
Psychosocial Evaluation of Suicide Attempts in Kastamonu: How should be Preventing Crisis and Intervention Methods
Objectives: The aim of this study is for guiding to the
implementation of the social protection programs in
longterm, by examining suicide attempts. Method:
Patients who admitted to Kastamonu State Hospital
Emergency Unit with suicide attempt and agreed to participate
in the study are directed to the psychiatric outpatient
clinic for further investigation. After conducting
a detailed psychiatric interview all patients were applied
sociodemographic data form and their history of psychiatric
illness were disputed. Family Assessment Device,
Problem-Solving Inventory, Coping Strategies
Questionnaire, the Multidimensional Anger Scale, Beck
Depression Scale and Beck Suicide Thoughts Scale were
applied to all applicants. Results: Women attempted suicide
more than men did. Attempts often had been
occurred in summer [month]s. Having previous attempts
were detected as basic risk factor. Emotional response
subscale scores were the highest in Family Assessment
Device. The average score taken from Problem-Solving
Inventory were 107.2 ± 23.1 and 125.6 ± 27.2 points
were taken on Multidimensional Anger Scale. In Coping
Strategies Scale, the most frequent strategies those
patients used were positive reinterpretation and growth,
substance use, planning, the least coping strategy that
patients used was acceptance. Beck Depression Scale
scores were found 28±14, Beck Suicide Thoughts Scale
scores were found 15.3 ±5.8. Conclusion: Further studies
are needed for planning community-based social support
instruments for the prevention of suicide attempts,
improving coping strategies of persons and using the
family support more effectively.