Şizofreni ile ilgili yapılan genetik çalışmaların en önemli sonuçlarından biri, şizofrenik bozuklukların şizofreninin tanı ölçütlerinin ötesinde, şizofreniye bir dereceye kadar benzeyen bozuklukların bir yelpazesini içerdiğiydi. Bu nedenle şizofreniye yatkınlığı olan bireylerin belirlenmesi, şizofreni ile ilişkili bu bozuklukların sınırlarının çizilmesi ve ş izofreninin etiyopatogenezinin açıklanmasında önemli bir araştırma konusu olmuştur. Bu araştırmaların sonucunda, şizofreniye yatkınlığı olan bireylerin yer aldığı şizofreni ile ilişkili bozuklukları temsil etmesi amacıyla “şizofreni spektrumu” terimi ortaya atıldı. Belirli kişilik bozuklukları bu yelpazenin psikotik olmayan kısmını oluştururken, ş izofreni yelpazenin en ağır ve açıkça psikotik olan tarafını temsil etmekteydi. Aslında şizofreni spektrumu teriminin önerilmesinden birkaç yıl önce, genetik yatkınlık zemininde, negatif belirti ve nöropsikolojik bozuklukların olduğu; ancak psikoz olarak izlenmeyen, gizli ve hafif bir beyin işlev bozukluğu sendromu olan “şizotaksi” tanımlanmıştı. Şizotaksiden yola çıkılarak şizofreni spektrumu kişilik bozukluklarının sınırları belirlenmeye başlandı. Bu gözden geçirmede şizofreniye bir şekilde yatkınlığı olan, fakat psikotik olmayan bireylerin yer aldığı şizofreni spektrumu kişilik bozuklukları hakkında elde edilen bilgiler sunulmuştur.

One of the most important consequences of the genetic studies of schizophrenia is that the schizophrenic disorder cannot be restricted to the diagnostic criteria of schizophrenia but also consists of the spectrum of disorders somewhat similar to schizophrenia itself. Defining the individuals susceptible to schizophrenia became an important research topic in assessing the borders of the spectrum of disorders somewhat similar to schizophrenia and in explaining the ethiopathogenesis of schizophrenia. As a result of these researches, the term “schizophrenia spectrum” was suggested to represent schizophrenia related disorders, including individuals susceptible to schizophrenia. While certain personality disorders were the non-psychotic part, schizophrenia represented the most severe and psychotic part of the spectrum. In fact a few years before the term “schizophrenia spectrum”, a condition called “schizotaxia” was described as an ambiguous and mild brain dysfunction syndrome, which was not viewed as psychotic, but contained negative symptoms and neuropsychologic disorders on genetic liability basis. And with the term schizotaxia, delineation of schizophrenia spectrum personality disorders has been initiated. The aim of this overview is to give information about schizophrenia spectrum personality disorders including the non-psychotic individuals who are susceptible to schizophrenia.