Amaç: Bu çalışmanın amacı, ?şimdi ve burada'ya odaklı kişilerarası yönelimli grup psikoterapisine katılan alkol
bağımlısı hastalarda iyileştirici faktörlerle içmeme ilişkisini belirlemektir.
Yöntem: Çalışmanın örneklemini, yatarak tedavi gören 59 alkol bağımlısı erkek hasta oluşturmaktadır. Grup
tedavisi tamamlandıktan sonra, her hastaya Yalom'un 60 maddelik iyileştirici faktör-Q sort tekniği uygulanmış
ve hastalar 6 ay boyunca izlenmiştir.
Bulgular: Hastalar en değerli iyileştirici faktörler olarak, varoluşçu etmenler, kendini anlama, duygusal boşalım,
birincil aile özelliğinin grupta yinelenmesi ve bunun onarıcı niteliğini belirtmişlerdir. Tekrar alkole başlayan ve
içmemeyi sürdüren grup arasında, iyileştirici olan faktörlerin sırasında istististiksel açıdan fark yoktur. Umut
aşılama faktörü tekrar alkole başlayan grupta onuncu sırada, içmemeyi sürdüren grupta ise beşinci sırada,
evrensellik faktörü, tekrar alkole başlayan grupta onbirinci sırada, içmemeyi sürdüren grupta ise altıncı sırada
sıralanmıştır.
Sonuç: Alkol bağımlısı hastalara yönelik grup tedavilerinde, iyileştirici iki faktör olarak umudun yerleştirilmesi
ve evrensellik üzerinde durulmalı ve çalışılmalıdır. Grup dokusu iyileştirici faktörlerin belirlenmesinde önemli bir
etmen olarak görülmektedir.

Objective: This study aimed to determine the relationship of relapse with the therapeutic factors in hereand-
now focused group oriented interpersonal therapy of alcoholic patients. Method: Fifty nine alcohol
dependent male patients were selected from the patients receiving inpatient treatment form the study
population. After the termination of the group therapy, each patient was administered Yalom's 60-item
therapeutic factor-Q-sort and they were followed for 6 [month]s.
Results: The most valued therapeutic factors by the patients were existential factors, self-understanding,
catharsis and family re-enactment. Difference between the ranks of therapeutic factors in the abstinent and
the non-abstinent group was not statistically significant. The instillation of hope appeared in the tenth rank
in the non-abstinent group and in the fifth rank in the abstinent group, and universality appeared in the
eleventh rank in the non-abstinent and in the sixth rank in the abstinent group of patients.
Conclusion: Instillation of hope and universality are the two therapeutic factors that should be emphasized
in alcoholic patient groups and also be studied on. Group context seems as an important factor for ordering
of the therapeutic factors. Duration of hospitalization is an important factor on the outcome of treatment,
remission.