Yazar değişik ECT uygulamalarının
uzun ve kısa süreli hafıza üzerine olan etkileriyle,
yine aynı uygulamaların tedavideki etkinliğine
ilişkin bir dizi makalenin bir kısa tekrarırı vermeyi
amaçlamaktadır, Metodolojik farklar bir
yana ECT nin hiç bir zaman uzun süreli bir haf ıza
defekti yaratmadığı söylense de, bazı yeni çalışmalarla
haftada küçük fakat uzun süreli defektlerin
özellikle otobiyografik haftada ortaya
çıktığı gösterilmiştir. Ancak bu defektler bireyin
günlük hayatına ait yaşamına büyük ölçüde ket
vurmamaktadır. Diğer bazı çalışmalarda ise ECT
nin tedavi sayısıyla hafıza kayıplarının arttığı
ortaya çıkmıştır. Ancak bu artışın beyne verilen
fazla enerjiyle mi ilgili olduğu yoksa doğrudan
artmış ECT sayısıyla beyinde meydana gelen
endojen değişikliklere mi bağlı olduğu bilinmemektedir.
Nonverbal hafızayla ilgili olarak çalışmalardaki
metodolojik yetersizlikler nedeniyle
tam bir yorum yapamazken, verbal haf ızanın,
bilateral ve dominant unilateral ECT lerde daha
büyük kayıplara uğradığı gösterilmiştir. Bilateral
ECT den sonra unilateral ECT ye göre niçin daha
fazla hafıza kaybının olduğu ve bu kaybın
hafızayı ölçen testlerin ECT den ne kadar önce
ve sonra uygulandığı yani zaman faktörüyle olan
bağlantısı ve bütün diğer noktalar pratik ve teorik
yönleriyle tartışıldı.

The author reviewed many papers
which concern the long term and short term effects
of electroconvulsive therapy (ECT) on human
memory. He also reviewed the papers which
analyse to identify predictors of response to bilateral
and unilateral ECT treatments. Although
the author caution that methodological considerations
preclude a deccisive assesment, some of
studies suggest that ECT does not normally
produce prolonged memory defects. Some recent
studies do document subtle but persistent defects
several [month]s after ECT, especially in personel
autobiographical material. These defects
appear to be more annoying than seriously incepacitating.
In addition, most studies show that
amnesic deficits are exacerbated with increasing
treatment number. However it is unclear whether
this exacerbation is related to increased electrical
energy typically used to induce threshold seizures
in the latter treatments or to more endognous
physiological alterations of the CNS across treatment
number. While it is undear that verbal me
mory deficits are qreaters following dominant
unilateral (or bilateral) ECT than non-dominant
unilatend ECT, a definitive statement regarding
nonverbal memory and electrod placement can
not be made due to methodological inadequacies
of existing studies. The role of time before and
after seizure induction is examined in relation
to degree of retrograde an inesia and possible
causes of greater amnesia following bilateral than
unilateral ECT are examined. Practical and theortical
implications of this issues are discussed.