Nöropsikiyatri Arşivi; 2010;47(1):23-28
Yatan Şizofreni Hastalarında Çoklu Antipsikotik Kullanımı
ÖA Özalmete, ME Ceylan, O Özalmete, ME Sevim
Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi
Amaç: Son yıllarda yeni antipsikotiklerin bulunması ile birlikte, klinisyenlerin antipsikotikleri çoklu olarak kullandığı gözlenmektedir. Bu çalışmada Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nde şizofreni tanısı ile yatarak tedavi gören hastalarda antipsikotiklerin bir arada kullanılma sıklığını ve bunun sosyodemografik özellikler ve hastalık özellikleri ile ilişkisini araştırmak amaçlanmıştır.
Yöntemler: 2003 yılında şizofreni tanısı ile yatarak tedavi gören ve eş tanısı olmayan 272 hastanın yatış dosyaları ve yatıştan sonraki 1 yıla kadar olan poliklinik kayıtları geriye dönük olarak incelenmiştir. Hastaların sosyodemografik verileri, hastalık ve yatış bilgileri ve psikofarmakolojik tedavileri değerlendirilmiştir.
Bulgular: Yatarak tedavi gören şizofreni hastalarında çoklu antipsikotik kullanımı %48.89 oranında görülmüştür. Çoklu antipsikotikler içerisinde, %64.66 oranı ile en sık birinci kuşak-birinci kuşak antipsikotikler kullanılmıştır (p<0.05). Çoklu antipsikotik kullanan hastalarda bir yıl içerisindeki tekrar yatış sayısı daha fazla bulunmuştur (p<0.05). Çoklu antipsikotik kullanan hastalarda hastalığın daha erken yaşta başladığı saptanmıştır (p<0.05). Çoklu antipsikotik kullanan hastalarda hastalık süresi, kullanmayanlara göre daha uzun bulunmuştur (p<0.05). Yatış süresinin çoklu antipsikotik kullanan hastalarda kullanmayanlara göre daha kısa olduğu saptanmıştır (p<0.05).
Sonuç: Yatarak tedavi gören şizofreni hastalarında çoklu antipsikotik kullanımı, çalışmamızda diğer yayınlarla benzer bir şekilde yüksek (%48.89) saptanmıştır. Antipsikotiklerin çoklu kullanımı hastalık başlangıç yaşının küçük olması, hastalık süresinin uzun olması ve daha kısa yatış süresi ile ilişkili bulunmuştur.
Antipsychotic Polypharmacy in Schizophrenic Inpatients
Objective: Since new anti-psychotics have been developed in recent [year]s and their use became increasingly common, clinicians prefer treatment with antipsychotic polypharmacy. The aim of this survey is to determine the prevalence of antipsychotic polypharmacy in patients with schizophrenia at the inpatient unit in Bakirköy Mental Health and Neurological Diseases Training and ResearchHospital and to investigate the relationship between antipsychotic polypharmacy, and sociodemographic factors and patient characteristics.
Methods: We evaluated the medical records of 272 patients who were diagnosed with schizophrenia without comorbid psychiatric disorders at the inpatient clinic, Bakirköy Mental Health and Neurological Diseases Training and Research Hospital, in 2003 and their records of one- [year] follow-up period after discharge, retrospectively. Data on sociodemographic features and pharmacological treatments collected from the inpatient records were evaluated.
Results: The prevalence rate of antipsychotic polypharmacy use in the treatment of patients with schizophrenia was found to be 48.89%. The most frequently prescribed combination was the first generation+ first generation antipsychotics (64.66 %). The number of the patients rehospitalized within one [year] was higher in those who had been treated with antipsychotic polypharmacy (p<0.05). The patients treated with antipsychotic polypharmacy were with earlier age at onset of the disease compared to patients with monotherapy (p<0.05). The patients treated with antipsychotic polypharmacy had longer duration of illness than the patients with monotherapy (p<0.05). The patients treated with antipsychotic polypharmacy had shorter duration of hospital stay than patients with monotherapy (p<0.05).
Conclusion: We found the frequency of antipsychotic polypharmacy in inpatients with schizophrenia to be 48.89 %, which is similar to the literature. The antipsychotic polypharmacy was observed to be associated with earlier age at illness onset, longer duration of illness and shorter duration of hospital stay.