İleri yaşta gözlenen kognitif kayıplar başarılı kognitif yaşlanma olarak kabul ettiğimiz en hafif düzeylerden, günlük yaşam aktivitelerini etkileyen patolojik kayıplara kadar farklılık göstermektedir. Bu iki uca daha yakın olan kayıpların normal ya da patolojik olarak ayırt edilmesi nispeten kolay olmakla birlikte, ?gri bölgedeki? kayıpların normal-patolojik ayırımı daha güçtür.



Bu gibi durumlarda klinik özellikler (kognitif kayıpların gelişim hızı ve boyutu), nöropsikolojik testler ve bazı yapısal özellikler normal-patolojik ayırımına yardımcı olabilir. Bu derlemede yaşlanmanın kognitif fonksiyonlara etkisi yapısal ve davranışsal düzeylerde özetlenmiş, ve ayrıca kognitif yaşlanma ölçütlerinde bireyler arasındaki önemli değişkenliğe değinilerek bu değişkenliği izah edebilecek unsurlar üzerinde durulmuştur.

Cognitive changes in old age may vary in degree and extent from the mildest declines seen during successful aging to the most severe cognitive losses affecting everyday functioning. It is easier to discriminate normal from pathological aging when the cognitive loses are closer to these exremes. However when the losses fall in the ?grey zone?, this may be a difficult task. In such circumstances, the clinical history (the rate and extent of the cognitive loss), neuropsychological testing and structural changes may help in differentiating normal from pathological. This review summarizes the structural and behaviral aspects of cognitive aging; emphasizes the wide variability among individuals in the extent, rate and pattern of age-related changes and discusses some factors that may contribute to the inter-individual variation in the aging process.