İlk kez Freudenberger tarafından sağlık çalışanlarında gözlenen bir grup emosyonel ve davranışsal belirtinin tanımlandığı tükenmişlik sendromu, zaman içinde farklı boyutları ele alınarak değişik tanımlamalara tabi tutulmuştur. Sadece sağlık çalışanları değil, hastalara bakım veren tüm bireylerde tükenmişliğin gelişmesi söz konusudur. Bu sunumda tükenmişlik sendromu tarihi süreç içinde değerlendirilecek, ulaşılan tanımlar, risk etkenleri ve tükenmişlik yaşayan bireylere uygun yaklaşım biçimleri gözden geçirilecektir. Tükenmişlik sendromu yaşayanlarda fiziksel sağlığın bozulması ve kardiyak hastalıklar dahil risk artışı dikkat çekicidir. Etkin tedavi girişimi olarak sendromun tanınması her türlü önleyici ve tedavi yaklaşımından önce gelmektedir.

Her ne kadar sıklıkla bir iş stresi ve mesleksel risk olarak gündeme gelse de, durumu tanımlarken bireysel ve organizasyonel tepkilerin ardı sıra listelenmesi konunun bakım veren aile üyeleri ve toplumdaki diğer bireyler için de geçerli olduğunu maskelememelidir. İster farmakolojik, ister davranışsal yaklaşımlarla olsun duruma etkin müdahale edebilmenin yolu tükenmişlik sendromunun tanınması, bir bakım veren rahatsızlığı olarak akılda bulundurulması gerekliliği ilk ve öncelikli konudur.

Since Freudenbergers first time introduced burnout as a group of emotional and behavioral symptoms among health professionals, the term has defined with a different aspects throughout the history. Not only health professionals but also all kind of caregivers would possibly show the symptoms of burnout syndrome. In this presentation, burnout syndrome will be reviewed with regard to historical changes of definitions, risk factors and proper approaches to the condition. It’s highly impressive that burnout syndrome is associated with increased risk for impaired physical health including cardiovascular diseases. Recognizing the burnout syndrom take precedence over the all therapeutic approach utilized.