Klinisyenler; şizofrenide tedaviye direnci uygun doz, süre ve tedavi uyumuna rağmen fonksiyonel ve psikososyal boyutları da içeren bir başarısızlık olarak tanımlamaktadır. Tedaviye direncin tanımı veya dirençli semptomlar psikopatoloji boyutundan iş, sosyal ve bilişsel alanları da içerecek şekilde genişletilirse, daha fazla hastanın tedaviye dirençli olarak sınıflandırılabileceği düşünülmektedir.
Tedaviye dirençli şizofren hastalarının büyük kısmını uzun süre yatarak tedavi gören ve uzun yıllar yüksek derece desteğe ihtiyacı olan kişiler oluşturur. Tedaviye direnç, hastaların tedavi protokolündeki zorluklar nedeniyle teorik ve pratik açıdan büyük önem taşımaktadır.
Bu yazıda tedaviye dirençli bir olgu sunularak tedaviye dirençli şizofreniyle ilgili literatür gözden geçirilmiştir

Clinicians define resistance to treatment of schizophrenia, as a failure including functional and psyhcosocial dimensions despite adequate dosage, duration and treatment consistency.
If the definition of treatment resistance or resistant symptoms are expanded including psychopathology in occupational, social and cognitive fields, more patients will be classified as treatment resistant.
Most of treatment resistant schizophrenia patients are the ones who are hospitalized for long periods and who need long term psychosocial support. Treatment resistance is important from a practical and theoretical view because of difficulties in treatment protocols.
In this article literature about treatment resistant schizophrenia has been reviewed by presenting a case report.