Alkol bağımlılığı ve duygudurum bozuklukları
toplumda yaygın görülen, sosyal ve kişisel maliyeti
yüksek hastalıklardır. Yapılan epidemiyolojik ve klinik
çalışmalarda her iki bozukluğun birbirleriyle ilişkili oldukları
ve yaşam boyu birlikte görülebildikleri üzerine bilgiler
edinilmiştir. Ancak aradaki ilişkinin anlamı henüz ve hala
netleşmemiştir. Çünkü aradaki ilişki karmaşıktır. Şimdi ve
geçmişin değerlendirilmesinde sorunlar çıkmaktadır. Bu
birlikte bulunuş klinik görünümü ve halk sağlığı anlamında
önem taşımakta ve ek tanılı durumlarla ilgili bilgiler
önemli hale gelmektedir. Tanısal karmaşa tanı ölçütleri ve
ölçme tekniklerinin sorunlarından, kesilme ve zehirlenme
dönemlerinin karmaşıklığından kaynaklanmaktadır. Tedavi
yaklaşımı açısından bakıldığında ise tanısal karmaşadan
uzaklaşılarak, hangisinin birincil ya da ikincil olduğundan
çok, nasıl yardım edileceği değerlendirilmelidir. Önemli olan,
her iki bozukluğun birlikte bulunduğu durumlarda, hastanın
tüm özellikleri ile birlikte ele alınması ve her ikisine yönelik
yaklaşımda bulunulmasıdır. Eşleştirilmiş bir tedavi yaklaşımı
ile her iki durumu da bir dengeye ulaştırmak amaçlanmalıdır.

Alcohol dependence and mood disorders are two
highly prevalent mental disorders with a great cost to people
and community. The epidemiological and clinical studies
highlight the association and higher lifetime comorbidity
between these two disorders. However, the nature of this
complicated relationship has not yet been understood. The
most common problem arises in the assessment of current
and past history related with these disorders. This comorbidity
has a high significance for public health and clinical course
of the patients making the diagnosis an important part of
the treatment. The diagnostic confusion mostly base on
the problems in diagnostic criteria, assessment techniques
and complicated withdrawal and intoxication periods. In
the treatment approaches, the most important point is to
evaluate and treat patient looking through whole picture
instead of focusing on which disorder is the primary
disorder. The patients with dual diagnosis should be
approached and treated for both disorders in the same
time period. A synchronized treatment approach should be
aimed to achieve and maintain the stability of the patients.