Kronik şizofrenisi olan hastaların neredeyse üçte birinde tardif diskinezi (TD) ortaya çıkmaktadır. Şizofrenide
kendiliğinden oluşabilen diskineziler olmakla beraber, toplumsal açıdan damgalamaya neden olan ve
geçmeme riski bulunan TD uzun süreli antipsikotik ilaç kullanımının bir yan etkisidir. İkinci kuşak antipsikotik
ilaçların TD oluşturma riski birinci kuşak antipsikotik ilaçlara göre daha azdır. TD'yi açıklamak için ileri sürülen
düzenekler tam olarak anlaşılmamıştır ve tedavi seçenekleri de henüz yeterli değildir. Bu makalede TD
özellikle etyoloji, yaygınlık ve risk etmenleri, seyir ve tedavi seçenekleri açısından güncel kaynaklar ışığında
gözden geçirilmiştir.

Nearly two-thirds of patients with chronic schizophrenia are suffering from tardive dyskinesia (TD). TD is a socially stigmatizing and potentially
irreversible adverse effect of long-term treatment with antipsychotic medications, though there are spontaneous dyskinesias in schizophrenia.
Second-generation antipsychotics have a reduced risk for tardive dyskinesia compared to first-generation antipsychotics. Underlying mechanisms
of TD are poorly understood, and treatment options have remained largely unsatisfactory. In this article, TD is reviewed in the light of
current literature especially in relation to its etiology, prevalence and risk factors, prognosis, and treatment options.