Boşanma, kompleks ve çok boyutlu bir
fenomen olup, uzun bir zaman diliminde gerçekleşen
psikolojik ve sosyal bir süreçtir. Bu süreç
toplumsal, kültürel ve bireysel özellikler
açısından farklılıklar gösterebilmektedir. Bu
farklılıklara bağlı olarak boşanma sürecine
yönelik çeşitli kuramlar öne sürülmektedir.
Boşanma psiko-sosyal bir olgu olup, her bireyin
farklı dinamikleri ile şekillenmektedir. Bir ayağı
ile yas kuramı bir ayağı ile kriz kuramı ve bir
ayağı ile de Erikson’un psiko-sosyal gelişim
kuramı ile bağlar oluşturmaktadır. Yas kuramı
açısından ise boşanma, bir aile bireyinin
ölümünü izleyen bir süreç gibi, kayıp olarak
yaşanır. Özellikle boşanma konusunda anlaşma
sağlanamadığı ve eşlerden birinin hazır
olmadığı durumlarda bireyler için kriz haline
gelebilmektedir. Her olguda bu modeller veya
bu modellerden biri belirgin olarak yaşanır. Bu
çalışmada, Kriz Merkezi’ne boşanma sürecinde
başvuran bir olgu bu modeller çerçevesinde
gözden geçirilecektir.

Divorce is both a social & psychological
process that would be completed in a long period
of time and acomplera and multidimentional
phenomenon. This process could differ
according to societies cultures and personal differences.
Related with these differences, there
are many different theroies foesihted to ereplain
the period of divorce. As a psycho-social
process, divorce could be shoped with different
dynamics of eveney people. Crisses Theory,
Mourning Theory and Erikson’s psycho-social
Development Theory howe strong relations with
the process of divorce. In the mourning theory,
divorce is experienced as a loss like a period after the loss of a family member. Especially,
when one of the family members is not ready for
the divorce or there is a disagreement between
them, this process would create a crisis. In
every divorce process, these models or at least
one of these models could be lived clearly. In
this study; the divorce process will be examined
within this framework.