Kronik üremik durumun otonom sinir sistemi üzerine olan etkisini araştırmak amacıyla düzenlenen bu çalışmaya, yaşlan 16 ile 63 arasında değişen (34.16+13.96), 10'u kadın 9'u erkek 19 hemodializ hastası (grup 1), yaşları 15 ile 62 arasında değişen (36.55±14.60), böbrek yetmezliği tanısı almış ancak henüz hemodialize girmeyen, 14'ü kadın 17'si erkek, toplam 31 predialitik hasta (grup 2), ve yaşları 15 ile 60 arasında değişen (34.53+11.73) 16'sı kadın 14'ü erkek 30 sağlıklı kişi (grup 3) alındı. Standart kardiyovasküler refleks testler olarak; Valsalva testi, Valsalva oranı, ayağa kalkmaya kan basıncı yanıtı, 30/15 oranı, el sıkmaya diastolik kan basıncı yanıtı, dakikada 6 frekanslı solunuma kalp hızı yanıtı (ekspirasyon/inspirasyon oranı) seçildi. En az iki testin birbirini desteklemesi koşulu arandı. Dializ hasta grubunun % 57'sinde (11/19), predialitik gruptaki hastaların % 64'ünde (20/31), kontrol grubunun ise % 13'ünde (4/30) belirgin sempatik ya da parasempatik otonomik disfonksiyon saptandı. Ayrıca, parasempatik tutulum düşünülen 24 hastada, elektromyografi (EMG) aleti ile R-R interval varyasyon analizi yapıldı, 19'unda otonom sinir sistem tutulumu gösterildi. Sonuçlar: (1) Otonom sinir sistemi, hemodializ tedavisinde olsalar dahi kronik üremik hastaların yarısından fazlasında etkilenmektedir. (2) Bu hastalarda, EMG aletiyle R-R interval varyasyon analizi yapılarak parasempatik otonom fonksiyonların durumu kolayca test edilebilir.