Dissosiyatif bozuklukların etiyolojisinde çocukluk çağı ruhsal travmalarının önemi üzerinde durulmaktadır. Çocukluk çağında cinsel taciz başta olmak üzere emosyonel, fiziksel taciz ve ihmal yaşantıları hastalar tarafından sık olarak bildirilmektedir. Bu çalışmada çocukluk çağı cinsel taciz öyküsü veren dissosiyatif kimlik bozukluğu (25 tane) ve başka türlü sınıflandırılmayan dissosiyatif bozukluk (3 tane) tanıları konulan toplam 28 hastada bu bilgilerin elde ediliş biçimi ve doğrulanma derecesi incelenmektedir. 14 hasta ensest, 10 hasta diğer cinsel tacizler, 4 hasta hem ensest hem de başka cinsel taciz öyküsü vermiştir.
12 hastada bu bilgiler bir yakını tarafından doğrulandı, 10 hastada tacizi saldırgan ve kurbandan başka kimse bilmiyordu, 6 hastada tacizi bildiği söylenilen kişilerle görüşülemedi. Yalanlanan cinsel taciz öyküsü olmadı. 4 hastanın çocukluk çağı cinsel tacizi yargıya yansımıştı. 5 hasta başvuru sırasında cinsel taciz yaşantısına
amnezikti. Bu sonuçlar kronik kompleks dissosiyatif bozukluk hastalarının çocukluk çağı cinsel taciz öykülerinin önemli bir bölümünün ikincil kaynaklar tarafından doğrulanabildiğim göstermektedir.