Psikostimulanlar dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB) tedavisinde kullanılan önemli araçlardır, ancak bazı sınırlamaları vardır. A-2 noradrenerjik agonist olan klonidin'in DEHB olan aşırı aktif, karşıt olma ve agresyon gösteren hastalarda etkin olduğu bildirilmiştir. Guanfasin a-2 noradrenerjik bir agonisttir ve klonidin göre çok önemli üstünlükleri vardır. Guanfasin klonidine göre daha seçici olarak resöptörlere bağlanır ve daha uzun yarı ömrü vardır,: daha az sedatif ve hipotansiftir. Bu yazıda Guanfasinin biliş ve aktivite üzerindeki etkileri gözden geçirilmiştir. Çok hafif bir sedasyon yapmasına karşın, davranış üzerindeki sakinleştirici ve engellenme eşiğini yükseltici etkisiyle guanfasin; en aşırı uyarılmış, huzursuz ve hiperaktif çocuklarda etkili gibi görünmektedir.

The psychostimulants are used in the treatment of ADHD, but have some limitations. Clonidine which is an a-2 noradrenergic agonist has been reported to be effective in the treatment of highly active, oppositional and aggressive patients with ADHD. Guanfacine is an a-2 noradrenergic agonist and has several significant advantages over clonidine. Guanfacine has a more selective reseptor- binding profile, has a longer excretion half life and is less sedating and less hypotensive than clonide. In this paper the effect of guanfacine in cognition and activity is reviewed. The behavioral effects of catming and improved frustration tolerance with guanfacine- occuring at the expense of the slight sedation-appear most beneficial in highly aroused, irritable, hypractive children.