Sosyal işlevsellik kaybı, depresyonda sık görülen ve iş, aile ve sosyal yaşamda ciddi aksamalara yol açan önemli bir sorundur. Depresif belirtiler ve sosyal işlevsellik birbirleriyle ilişkili olmalarına rağmen depresyon tedavisine cevapları farklı olabilir. Depresyonun çekirdek belirtileri Hamilton Depresyon Ölçeği (HDÖ) gibi klasik ölçeklerle değerlendirilebilir. Sosyal işlevselliğin değerlendirilebilmesi içinse son 40 yıldır bir çok ölçek geliştirilmiştir. En son geliştirilen "Sosyal Uyum ve Öz-Değerlendirme Ölçeği" (Social Adaptation Self-evaluation Scale) (SASS), hastanın kendisinin doldurduğu bir ölçektir. SASS, iki klinik çalışmada kullanılmıştır. Bu çalışmalarda bir SSGİ olan fluoksetin ile nordrenalin gerialım inhibitörü reboksetin kıyaslanmalardır. Sonuç olarak geleneksel ölçekler her iki ilaç için eşit etki düzeyi sergilerlerken, reboksetin sosyal işlevselliği düzeltmekte fluoksetine göre belirgin bir üstünlük göstermiştir. Reboksetin özellikle hastaların kendilik algısı, enerji ve motivasyon düzeylerini artırmıştır. Bu sonuçlar göstermektedir ki; depresyon tedavisinde belirtilerin giderilmesinden daha öteye gidebilmek mümkündür ve sosyal işlevsellikte farklı kimyasal ileticiler farklı roller oynuyor olabilirler.