Amaç: Bu araştırmanın amacı, ekolojik yaklaşımın halkaları olan mikro ve mezzo sistem içinde madde bağımlısı bireylerin yaşam deneyimlerini görünür kılmaktır. Yöntem: Nitel araştırma yöntemiyle tasarlanan bu araştırmada, betimsel analiz kullanılmıştır. Çalışma kapsamında Alkol ve Madde Bağımlılığı Tedavi ve Eğitim Merkezi’nde (AMATEM) Kasım 2016- Şubat 2017 tarihleri arasında ikinci kez yatarak tedavi görmekte olan on iki madde bağımlısı bireyle derinlemesine görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Bulgular: Yapılan derinlemesine görüşmeler sonucunda bu bireylerin, yaşadıkları ilk kriz anında kendilerini bağımlı olarak tanımladıkları, çoğul madde kullandıkları, maddeyi yıkık ve dökük evlerde, harabelerde, araba ve/ veya kömürlüklerde kullandıkları ortaya çıkmıştır. Ayrıca katılımcılar tedavi sırasında madde kullanımı üzerine AMATEM’de ortak bir paydada buluştuklarını, sosyal bir ağ oluşturduklarını, madde kullanmayan arkadaşlarıyla süreç içerisinde iletişimi kopardıklarını ifade etmişlerdir. Sonuç: Bireylerin bağımlılık sürecinin her aşamasında etkili olan sosyal çevrelerinin tedavi sürecini geliştirici/destekleyici veya engelleyici/ kısıtlayıcı rolünün iyi analiz edilmesi ve bağımlılıkla mücadelede mikro ve mezzo sistemi aktif biçimde tedaviye dâhil etmenin en etkili yöntemlerden biri olacağı sonucuna ulaşılmıştır.

Objective: The aim of this study is to make visible life experiences of substance addicts within the micro and mezzo system, which is the rings of the ecological approach. Method: Descriptive analysis was used in this study designed with qualitative research method. In-depth interviews were conducted with twelve substance addicts who were receiving inpatient treatment for the second time between November 2016 and February 2017 in Alcohol and Substance Addiction Treatment Center (AMATEM). Results: As a result of in-depth interviews, it was revealed that these individuals defined themselves as addicted, used multiple substances, used the substance in ruins, cars and / or burials during the first crisis they experienced. In addition, the participants stated that they met on a common ground in AMATEM about substance use during treatment, formed a social network, and disconnected communication with their friends who did not use substances during the treatment process. Conclusion: A good analysis of the role of social environments of individuals, which are effective at every stage of the addiction process, to improve/ support or prevent/ restrict the treatment process, and it has been concluded that active involvement of the micro and mezzo system in treatment will be one of the most effective methods in combating addiction.