Amaç: Kronik ağrı beyindeki maladaptif plastik değişikliklerle ilişkilendirilmektedir. İlginç olarak, kalıtsal nöropatilerdeki ağır dejenerasyona rağmen, ağrı akkiz nöropatilerde (örneğin; diyabetik nöropatide) kalıtsal nöropatilere kıyasla daha belirgindir. Ağrı algısındaki bu klinik farklılıktan yola çıkılarak, fonksiyonel konnektivite analizinin bu iki hasta grubunda farklı istirahat durumu ağları (resting state networks) ortaya koyacağı düşünülmüştür. Yöntem: Bu çalışmaya 10 ağrılı nöropatisi olan diyabetik hasta (5K/5E; ort. yaş=50,10±6,05), 10 herediter nöropati hastası (5K/5E; ort. yaş=37,80±14,01), yaş ve cinsiyet yönünden eşleştirilmiş 18 sağlıklı kontrol (ağrılı diyabetik nöropati için 8, herediter nöropati için 10) ve ağrılı nöropatisi olmayan 7 diyabetik kontrol dahil edilmiştir. Tüm bireyler (n=45) 3T manyetik rezonans tarayıcıda 5 dakikalık istirahat durumu fMRG çekimine alınmıştır. Görüntüler tohum-tabanlı bağlantı yöntemi (seed-based functional connectivity) kullanılarak analiz edilmiştir. Default-mode ağı ve insula-singulat ağının grup haritaları çıkarılmıştır. Bulgular: Herediter nöropati hastalarında kendi kontrollerine kıyasla, sol insula ve sol anterior singulat korteks arasında artmış konnektivite, sol insula ve sol inferior pariyetal lobül arasında ters yönde korele bir konnektivite olduğu görülmüştür. Ağrılı diyabetik nöropati hastalarında ise kendi kontrollerine göre bakıldığında temel değişiklikler, sol anterior singulat korteks ve posterior singulat korteks/prekuneus arasında artmış konnektivite, medyal prefrontal korteks ve sol medyal temporal bölge arasında artmış konnektivitedir. Sonuç: Bu çalışma, herediter ve ağrılı diyabetik nöropati hastalarının farklı desenlerde fonksiyonel konnektivite gösterdiğini ortaya koymaktadır. İlgili hasta gruplarının nöropatik ağrı yönünden sergilediği klinik farklılıklar, kortikal reorganizasyondaki bu farklılıkla ilişkili olabilir

Introduction: Chronic pain is associated with maladaptive plastic changes in the brain. It is usually more prominent in acquired pathologies of nerve fibers as in diabetic neuropathy despite less severe degeneration than hereditary neuropathies. Based on clinical differences concerning pain perception, we hypothesized that functional connectivity analysis would reveal distinct patterns in resting-state networks in these groups. Methods: Ten diabetic patients with painful neuropathy (5F/5M; mean age=50.10±6.05 years), 10 patients with hereditary neuropathy (5F/5M; mean age=37.80±14.01 years), 18 age-and gender-matched healthy controls (eight for painful diabetic neuropathy and 10 for hereditary neuropathy) and seven diabetic controls without painful neuropathy were enrolled in the study. All subjects (n=45) underwent a 5-min resting-state scan in a 3T magnetic resonance scanner. The images were analyzed with seed-based functional connectivity method. The grouplevel maps of the default mode network and insula-cingulate network were identified for each group. Results: Patients with hereditary neuropathy displayed increased connectivity between left insula and left anterior cingulate cortex and inversely correlated activity between left insula and left inferior parieta lobule compared to their controls. In patients with painful diabetic neuropathy, the major findings were the increased connectivity between left anterior cingulate cortex and posterior cingulate cortex/precuneus and the increased connectivity between medial prefrontal cortex and left medial temporal region compared to their controls. Conclusion: This study revealed that hereditary and diabetic painfu neuropathy patients exhibit different patterns of functional connectivity The clinical differences in these groups regarding the presence o neuropathic pain may relate to this difference in cortical organization. Default-mode network, functional connectivity, insula cingulate, neuropathic pain, Charcot-Marie-Tooth