Türk Psikiyatri Dergisi; 2005;16(4):268-275
Varsanıların Nörobiyolojisi
A Ertuğrul, M Rezaki
Hacettepe Ü. Tıp Fak Psikiyatri ABD, Ankara
Amaç: Varsanılar şizofreninin temel belirtilerinden birisi olmakla birlikte, ortaya çıkış mekanizmaları henüz tam olarak aydınlatılamamıştır. Bu gözden geçirmede şizofrenide işitme varsanılarına ilişkin çalışmaların özetlenmesi ve nörobiyolojisine ilişkin öne sürülen görüşlerin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
Yöntem: Çalışma geriye dönük olarak kaynak taraması şeklinde yapılmış, son 10 yıl içinde yayımlanmış araştırmalar gözden geçirilmiştir. Bu amaçla bu konuda yayımlanmış çalışmalar, ‘varsanı, şizofreni, nörobiyoloji’ anahtar sözcükleri kullanılarak Pubmed arama motoru aracılığıyla taranmış, ulaşılabilen araştırmalar değerlendirme kapsamına alınmıştır.
Bulgular: Varsanılar beyinde ilgili duyunun normal algılanması sırasında görev alan özgül bölgelerde artmış etkinliğe yol açmaktadır. İşitme varsanılarının oluşumunda konuşmanın algılanması ile ilgili bir bozukluğun, merkezi bir rol oynadığı düşünülmektedir. Anatomik açıdan işitme varsanılarının oluşumunda primer işitme ve asosiyasyon kortekslerinin, Broka ve Wernike alanlarının, subkortikal bölgelerin, paralimbik kortek?, limbik yapılar, ventral striatum ve talamusun rol aldığı anlaşılmaktadır. Şizofrenide varsanıların ortaya çıkışının, mezotemporal yoldaki artmış dopaminerjik etkinlik nedeniyle ventral striatumdan talamusa ve kortekse olan bilgi akışının düzenlenmesinin (modülasyon) bozulmasıyla ilişkili olduğu iddia edilmektedir.
Sonuç: Şizofrenide varsanıların nörobiyolojisini açıklamak için öne sürülen modellerin geçerliğinin yeni çalışmalarla test edilmesi gerekmektedir. Öznel zihinsel fenomenlerin değerlendirilmesi ve ölçümündeki güçlükler varsanılarla ilgili sinirsel süreçlerin çalışılması ve anlaşılmasını zorlaştıran önemli bir etken olarak karşımıza çıkmaktadır. İşlevsel görüntüleme, bilişsel ve moleküler seviyedeki çalışmalar bu hastalıkla ilgili bilgimizi artırmaya yardımcı olacaktır.
The Neurobiology of Hallucinations
Objective: Although hallucinations are among the cardinal features of schizophrenia, the mechanisms underlying these symptoms have not been fully understood yet. In this review our objective is to summarize the studies about the neurobiology of auditory hallucinations in schizophrenia and discuss their significance for understanding schizophrenia.
Method: This is a retrospective literature review and the relevant studies within the last 10 [year]s are included. For this purpose Pubmed search engine and ‘hallucination, schizophrenia, neurobiology’ key words are used.
Results: Hallucinations cause sensory modality specific activation in cerebral areas involved in normal sensation. A disturbance in perception of speech seems to have a central role in occurence of auditory hallucinations. Anatomically, auditory hallucinations appear to involve primary and association cortices, Broca’s and Wernicke’s areas, subcortical, paralimbic, limbic regions, ventral striatum and thalamus. Furthermore they are suggested to be associated with the dysmodulation of the information flow from ventral striatum to thalamus and cortex caused by increased dopaminergic activity in mesolimbic pathway.
Conclusion: The validity of the models which are proposed to explain neurobiology of hallucinations in schizophrenia should be tested by new studies. The difficulties regarding the assessment and measurement of subjective mental phenomena are important impacts in studying and understanding the neural correlates of hallucinations. Functional neuroimaging, cognitive and molecular biological studies will hopefully enhance our knowledge about this disease.