Nomofobi, bir davranışsal bağımlılık şekli olarak kabul edilir, yani cep telefonu ile iletişim kurmama korkusu. Cep telefonu bağımlılığının yaygınlığı ve korelasyonu üzerine yapılan birçok araştırmaya rağmen, etyolojik yapısı hakkında pek bir şey bilinmemektedir. Bu çalışmanın amacı, nomofobinin genetik ve çevresel faktörlerden ne ölçüde etkilendiğini ortaya koymaktır. Katılımcılar 125 Türk ikiz çiftiydi. Nomofobi, Nomofobi Anketi (NMP-Q) kullanılarak ölçülmüştür. Monozigotik (MZ) ikiz korelasyonları, bağlılığı kaybetme (Faktör 2) alt boyutlarındaki (Faktör 2) ve rahatlıktan vazgeçen (Faktör 4) alt gruplarındaki dizotetik (DZ) ikiz korelasyonlarından daha büyüktü. Bu genetik faktörler bu önlemler üzerindeki puanları etkiledi. Bununla birlikte, MZ ikiz korelasyonları, iletişim kuramamak (Faktör 1) ve erişememek (Faktör 3) alt boyutlarındaki DZ ikiz korelasyonlarına eşit veya daha küçüktü; puanların bu alt boyutlardaki rolü. Hem genetik hem de çevresel faktörlerin rolü model yerleştirme analizi kullanılarak incelenmiştir. Sonuçlar, bağlantıyı kaybetme ve vazgeçme kolaylığının alt boyutları ve NMP-Toplam puanları için ADE modelleri olarak en uygun modelleri göstermektedir.

Nomophobia is considered to be a form of behavioral addiction, namely the fear of being out of mobile phone contact. Despite many studies on the prevalence and correlates of mobile phone addiction, not much is known about its etiological nature. The purpose of this study is to reveal the extent to which nomophobia is affected by genetic and environmental factors. The participants were 125 Turkish twin-pairs. Nomophobia was measured using the Nomophobia Questionnaire (NMP-Q). The monozygotic (MZ) twin correlations were larger than the dizygotic (DZ) twin correlations in the sub-dimensions of losing connectedness (Factor 2) and giving up convenience (Factor 4), as well as for the overall questionnaire NMP-Total, showing that genetic factors affected scores on these measures. However, the MZ twin correlations were equal to or smaller than the DZ twin correlations in the sub-dimensions of not being able to communicate (Factor 1) and not being able to access (Factor 3), demonstrating that genetic factors did not play a role in the scores on these sub-dimensions. The role of both genetic and environmental factors was investigated using modelfitting analysis. The results indicate the models with best fit to be the ADE models for the sub-dimensions of losing connectedness and giving up convenience, and NMP-Total scores.