Amaç: Anksiyete bozuklukları diğer psikiyatrik ve bedensel hastalıklar için risk etkenleridir. İkinci en yaygın psikiyatrik bozukluklardır ve bireyin yaşamı boyunca en sık görülenlerdir. Bu çalışma anksiyete bozuklukları tanı kategorisinin mevsimsel bir paterni olup olmadığını belirlemek için yapıldı. Yöntem: Bu çalışma, bir üniversite hastanesinin psikiyatri polikliniğinde anksiyete bozukluklarının yaygınlığını ve mevsimselliğini belirlemek için geriye dönül (bir veri tabanı çalışıldı), kesitsel (yaygınlık analizi), gözlemsel (müdahalesiz), tanımlayıcı (nedensellik değerlendirilmedi) bir çalışmadır. Hastalar 2005-2014 yılları arasında, DSM-IV-TR tanı ölçütleri kullanılarak belirlendi; konsültasyon tarihini bir mevsime atamak için yıl dört mevsime ayrıldı. Bilgileri eksik olan anksiyete bozuklukları konsültasyonları değerlendirmeye alınmadı. Sonuçlar: Tüm konsültasyonların (495,062) %13.7’si anksiyete bozuklukları idi. Bunların mevsimlere göre dağılımı şöyleydi: İlkbahar %24.9, yaz %25.3, sonbahar %26.6, kış %23.2. Mevsimler arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu. Tartışma: Yıl boyunca anksiyete konsültasyonlarının mevsimsel dağılımında önemli bir farklılık bulunmadı. Bu nedenle, mevsimsel bir patern oluşturulamadı.

Objective: Anxiety disorders represent risk factors for other psychiatric and somatic illnesses and represent the second most prevalent psychiatric disorders and the most frequent during an individual’s lifetime. This study was performed to determine if the diagnostic category of anxiety disorders has a seasonal pattern. Methods: This was a retrospective (a data-base was studied), cross-sectional (analyzing prevalence), observational (with no intervention), descriptive (did not asses causality) study to determine the prevalence and seasonality of anxiety disorders in a university hospital psychiatric outpatient clinic. Patients were identified between 2005 and 2014 using the diagnostic criteria of DSM IV-TR; the year was divided into four seasons to assign the consultation date to one of these seasons. Anxiety disorder consultations with incomplete registry data or date were eliminated. Results: From the universe of consultations given (495,062), 13.7% were anxiety disorders, with these being the second most frequent category. These were distributed 24.91% in spring, 25.29% in summer; 26.56% in autumn; and 23.24% in winter. We also found no statistically significant association between summer and anxiety disorders. Discussion: There was no significant difference in the seasonal prevalence of anxiety consultations during the year; therefore, a seasonal pattern was ruled out