Hücrelerde, dokularda ve organlarda oluşan patoloji düzeyinde açıklanacak bir hastalık olarak düşülen kanser, organ boyutundaki patoloji ile sınırlı kalmayıp, hastanın ve aile üyelerinin ilişkilerini, rollerini ve iç dinamiklerini derinden etkileyerek tüm ailenin hastalığına dönüşür. Bu süreçte aile üyeleri hastaya doğrudan bakım sağlamaya ve kendi duygusal, sosyal ve ekonomik güçlükleri ile baş etmeye çalışır. Bunlara ek olarak hastaya ve diğer aile üyelerine duygusal destek sağlamak, karmaşık tıbbi prosedürleri gerçekleştirmek, hastanın fiziksel/ruhsal durumu ve tedavi süreçleri vb. hakkında aile üyeleri ile fikir alışverişi yapmak ve günlük rutinlerinin kesintiye uğraması ile baş etmek zorunda kalırlar. Ayrıca aile üyeleri kanserin getirdiği çaresizlik duygusu, belirsizlik ve nüksetme korkusu ya da varoluşsal kriz gibi duygusal güçlükler hatta depresyon, anksiyete yaşayabilirler. Bu zorlu süreç aile üyelerinin fiziksel, ruhsal sağlıklarını ve dolayısı ile yaşam kalitelerini etkileyebilir. Ancak tüm olumsuzluklarına rağmen hastalar ve aileleri; ilişkilerini, başa çıkma düzeylerini geliştirebilir ve hayatlarına yeni anlamlar katarak kanser sürecini bir fırsata çevirebilirler

Generally thought to be a disease that can be explained at the level of pathology occurring in cells, tissues and organs, cancer is not only limited to the pathology of the organ, but it also transforms into the whole family's disease by deeply affecting the relations, roles and internal dynamics of the patient and family members. In that process, the family members try to directly care for the sick one and to cope with their own emotional, social and economic difficulties. They also have to provide emotional support to patients and other family members, follow complex medical procedures, negotiate ideas/problems on treatment or physical/mental state of the patient with other family members, and delay their daily routines. In addition, family members may experience emotional difficulties such as feelings of helplessness, fear of uncertainty and recurrence, or existential crisis, and even depression and anxiety. That challenging process can adversely affect the physical and mental health of family members and thus their quality of life. However, despite all their adversities, family members can turn the disease process into an opportunity to improve their relationships with their patients and other family members, improve their coping abilities, and add new meanings to their lives.