Dissosiyasyon, gündelik yaşantıda pek çok insanın stresle başa çıkma süreçlerinde tecrübe ettiği bir savunma düzeneğidir. Normal şartlar altında bütünlük içerisinde bulunan bilinç, bellek, kimlik veya çevreyi algılama işlevlerinde kopma olması şeklinde tariflenir. Dissosiyatif belirtiler, kişinin travmayla başa çıkma kapasitesinin yetersiz olduğu durumlarda psikososyal işlevleri olumsuz yönde etkileyerek bir bozukluk halini alır. Disosiyatif bozukluklar ilgi çekici psikiyatrik sendromlar olmasına rağmen tanısal geçerliliği tartışmalı bir tanı spektrumudur. Bu yazıda, bu spektrum içerisinde yer alan gündelik yaşamda olağan olarak kabul edilen dissosiyatif belirtiler, dissosyiatif kimlik bozukluğu, dissosiyatif amnezi, depersonalizasyon/derealizasyon bozukluğu ve diğer dissosiyatif tabloların kavramsal ve tanısal özellikleri ele alınacaktır. A

Dissociation is a defense mechanism that many people experience in the process of stress-coping in everyday life. It is defined as a disruption in functions of perception of memory, identity, or environment, which are in an integrated state under normal circumstances. Dissociative symptoms come in possession of a disorder by affecting the psychosocial functioning negatively in cases where the person's ability to cope with trauma is inadequate. Although dissociative disorders are interesting psychiatric syndromes, they possess a controversial diagnostic spectrum in terms of their diagnostic validity. In this article, the conceptual and diagnostic features of dissociative symptoms that are commonly accepted in everyday life, dissociative identity disorder, dissociative amnesia, depersonalization/derealization disorder and other dissociative manifestations in this spectrum will be discussed.