Bu makale terapi gruplarına katılan herkesin aşina olduğu bir durum olan sessizlik ile ilgilidir. Sessizlik, grup yaşamının bilinen bir kısmını oluşturmaktadır ve grup üyeleri üzerinde güçlü etkileri bulunmaktadır. Bu özel¬liklerine karşın ihmal edilen bir grup sürecidir. Bu ihmal ancak, sessizliği ön plana çıkartarak ve terapi grubun¬daki dinamiğini daha iyi anlayarak ortadan kaldırılabilir. Sessizlikten, bir terapi süreci olarak yararlanabilmek için öncelikle bu süreci iyi tanımak gerekmektedir. Sessizliğin pek çok nedeni olabilir; direnç, düşüncelerini toparlama, şaşkınlık vb. Terapistin, sessizliğin nedenini doğru bir şekilde tahlil etmesi ve manipülasyonlarını bu biçimde kurması gerekmektedir. Bu nedenle, sosyal ortam içindeki sessizlik yaşantılarının gözden ge¬çirilmesi ve yüklenen anlamların ayrıntılı olarak irdelenmesi yararlı olacaktır. Günlük yaşantımız içinde karşı karşıya kaldığımız sessizlik durumlarındaki duygu, düşünce ve davranışlarımız; bu durum ile ilgili başetme strateji ve tutumlarımızı belirleyecektir. Öncelikle sessizliğin yaşantımızdaki yerini fark etmek, yüklenen an¬lamların olumsuz ya da olumlu yüklerini belirlemek gerekmektedir. Sessizliğin sesi, ancak bu şekilde duyu¬lacaktır. Bu yazıda; Geştalt terapisi, alan kuramı ve fenemonolojisinden yaralanarak sessizliğin dengeli bir resmi çizilmeye çalışılmıştır. Sessizliğin olumsuz imajı betimlenmiş, terapi gruplarındaki potansiyel gücü ve kullanışlılığı gösterilmeye çalışılmıştır. Böylelikle sessizliğin gruplarda sadece bir ayrıntı olarak değil, önemli bir bilgi toplama kaynağı olabileceği vurgulanmıştır. Bu makalenin ortaya çıkardığı bir sonuç da sessizlik üzerinde daha fazla araştırma yapılmasının gerekliliğidir. Çünkü, sessizlik gruplarda sadece bir ayrıntı değil, önemli bir bilgi kaynağıdır.

This paper is related to the silence that is recognized by everyone who is familiar to group therapy. Silence constitutes a well-known part of group experience and has strong influence on group members. In spite of this, silence is a neglected group process. This neglect can only be abolished by emphasizing the silence and understanding the psychodynamics of the therapy group. Silence can reflect defenses, concentration efforts or being bewildered. Silence sometimes mistaken for inactivity, but should be viewed as a communication. The therapist must analyse the source accurately and manipulate the silence according to its reason. Therefore it will be useful to examine the silence in social si¬tuations and investigate the meaning that was given to silence. In daily life, our coping strategies and attitudes related to silence are determined by our emotions, thoughts and behaviors. So the role of silence in our life and the positive and negative loaded meanings that was given to silence must be realized. The sound of silence could be heard only in this way. In this article a balanced picture of silence tried to be drawn by the help of Gestalt therapy, area theory and phenomenology. The negative image of silence was described and the potential power and usefulness of silence in therapy groups tried to be explained. A result that is obtained is the necessity of researches related to silence, because whole-group silence is not only a detail but an important source of information.