Türk Psikiyatri Dergisi; 2005;16(3):164-169
Bipolar Bozuklukta Mizaç ile Klinik Özelliklerin İlişkisi
S Kesebir, S Vahip, F Akdeniz, Z Yüncü
Kırıkkale Yüksek İhtisas Hastanesi
Amaç: Bu çalışmanın amacı mizacın, bipolar bozukluğun görünümü, hastalığın gidişi ile ilgili özellikleri ve ektanı ile ilişkisinin araştırılmasıdır.
Yöntem: Bu çalışmada birimimizde en az bir yıldır ve düzenli olarak izlenen bipolar tanılı 100 hasta değerlendirilmiştir. Olağan kontrolleri için polikliniğe başvuran ve çalışmaya katılmayı kabul eden, ataklar arası dönemdeki hastalar ardışık olarak çalışmaya alınmıştır. Bilgiler hasta, en az bir hasta yakını ve birime ait izlem dosyalarından elde edilmiştir. Her hastaya SCID-I Görüşmesi ve Memphis, Pisa, Paris ve San Diego Mizaç Değerlendirme Anketi’nin Türkçe formu uygulanmış ve hazırlanan bilgi formu ile hastalığın görüngüsel özellikleri, gidişi ve ektanı ile ilgili bilgiler toplanmıştır. Her bir mizaç özelliği olan ve olmayan hastalar arasında, klinik özelliklerin farklılık gösterip göstermediği araştırılmıştır.
Bulgular: Bipolar bozukluk tanılı hastalarda siklotimik, hipertimik ve sinirli (irritabl) mizaç benzer oranlarda saptanmıştır. Hipertimik mizaç erkeklerde daha sık gözlenmiştir. Sinirli mizacı olan hastaların ilk hastalık dönemleri daha sıklıkla manidir. Yine sinirli mizaçlı hastalarda, psikotik bulgulu manik, depresif ya da karma dönem varlığı daha sıktır. Manik kayma, hipertimik mizaç grubunda daha sık iken, ektanı siklotimik mizaç grubunda daha sık bulunmuştur.
Sonuç: Bu çalışmadan elde edilen bulgular farklı afektif mizaç özelliklerine sahip bipolar hastalarda, hastalığın farklı klinik ve gidiş özellikleri taşıdığını göstermektedir.
The Relationship of Affective Temparement and Clinical Features in Bipolar Disorder
Objective: The aim of the present study was to investigate the relationship between affective temperaments and clinical features in bipolar disorder. Testing the relationships between phenomenological features, course, severity of episodes, overall severity of illness and comorbid conditions would clarify the reliability and validity of affective temperamental descriptions.
Methods: One hundred patients with bipolar I disorder were recruited from consecutive admissions and evaluated when euthymic. Affective temperaments were assessed with TEMPS-A Turkish version. Information about the characteristics of each patient’s illness was obtained from three main sources; interview with patient (SCID-I), interview with at least one close relative and patient records. We compared the clinical features of patients with and without a specific affective temperament.
Results: Similar rates of cyclothymic, hyperthymic and irritable temperaments were observed in bipolar patients. Five important findings of the present study were (1) hyperthymic temperament was more frequent in males than females; (2) manic switches were more frequent among bipolar patients with hyperthymic temperament; (3) psychotic features were more common in the irritable temperament group; (4) comorbid conditions, (mostly alcohol use disorders) were more common among bipolar patients with cyclothymic temperament; and (5) bipolar patients with irritable temperament were more likely to have a manic episode at the onset of illness.
Conclusion: These findings suggest that affective temperaments have significant clinical implications in bipolar disorder, beyond the genetic basis and predisposing factors. There were significant differences between patients with different affective temperaments in terms of gender, type of first episode, psychotic symptoms, switch and comorbidity.