Perinatal dönemde görülen psikiyatrik bozukluklar, kişinin yargılama ve karar verme-yapma yetisinin bozulmasına neden olabilir. Bu bozukluklar ayrıca psikiyatrik, obstetrik ve neonatal bakımla ilgili değerlendirilmesi gereken hassas ve karmaşık yasal ve etik konuların ortaya çıkmasına yol açabilmektedir. Klinisyenler bir yandan etik olarak bireyin otonomisine saygı duyarken, diğer yandan da adli psikiyatrik ve konsültasyon-liyezon psikiyatrisi uygulamaları çerçevesinde bireyin karar verme sürecini değerlendirmek durumundadırlar. Gebelikte ruhsal bozukluklarla ilişkili literatür her geçen gün zenginleşirken, konunun tıp hukuku ve etik yönü ile ilgili kısıtlı bilgi bulunmaktadır. Bu iki olgunun sunumunda gebe olan ve psikiyatrik bozukluğu bulunan iki hasta hakkında rahim tahliyesine gerek olup olmadığına yönelik değerlendirme sürecinin tartı- şılması ve ülkemizde bu hususla ilişkili yasal süreçlerin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

Psychiatric disorders in the perinatal period can lead to a deterioration in one’s judgment and decision-making ability. These disorders may cause sensitive and complex legal and ethical issues relating to psychiatric, obstetric, and neonatal care. Clinicians should ethically respect the autonomy of the individual, but at the same time, they must assess the individual’s decision-making process with the use of forensic psychiatric and consultation-liaison psychiatric practice. While the literature related to mental disorders in pregnancy has been increasing, there is limited information regarding the medico-legal and ethical aspects of this topic. Herein, we present two cases who are pregnant and have psychiatric disorders, and we aim to discuss their evaluation process of uterine evacuation.