Amaç Bu çalışmanın amacı Sigara İçme Arzusunun anksiyete üzerine etkisini ortaya koymaktır. Yöntem Bu deneysel tasarımda sigara bırakma polikliniğine başvuran sigarayı bırakmak isteyen gönüllü hastalara sosyodemografik veri formu, Fagerström Nikotin Bağımlılık Testi (FNBT) ve Hamilton Anksiyete Ölçeği HAD ölçeği yönlendirilmiştir. Birinci gün üç saatlik yoksunluktan sonra Siagar İçme Arzusu Ölçeği (SİAÖ) uygulanmıştır. 8-10. günler arasında sigara bırakma tedavisine başlanmıştır. Bir aylık yoksunluk sonrası sigara içme arzusunu HAD ölçeği puanları ile karşılaştırmak amacıyla sigara bırakma gününden 4 hafta sonra hasta kontrole çağrılıp SİAÖ ve HAD ölçeği tekrarlanmıştır. Bulgular Bu araştırmada sigara içme arzusu yüksek olanların anksiyete seviyesinin de yüksek olduğu saptanmıştır. Sonuç Sigara içme arzusu ve anksiyete puanları birinci ay sonunda sigarayı bırakabilen hastalarda bırakamayanlara göre anlamlı düzeyde azaldığı saptanmıştır. SİAÖ sigara bırakma polikliniklerinde kullanılması önerilmelidir..

Objective: The aim of this study is to show the effect of smoking cessation on anxiety and the desire for smoking. Method: In this experimental design, the voluntary sociodemographic data form, Fagerström Nicotine Dependence Test (FNBT), Smoking Desire Inventory of Turkish version (QSU) and Hospital AnxietyDepression Scale (HAD)scale were asked to leavethe smoking. The first day was applied after three hours of deprivation. Smoking cessation treatment was started between the 8.-10. days. After 4 weeks, the patient was called to control and the QSU and HAD scales were repeated. Results: When the relation between smoking desire and anxiety was examined. it was found that the anxiety level of those who had a high desire for smoking was high. The level of anxiety was high in those who had a high desire for smoking. Anxiety scores were found significantly lower than those who could not stop the cigarette at the end of the first month. Conclusion: QSU should be recommended for smoking cessation outpatient clinics..