Anadolu Psikiyatri Dergisi; 2017;18(3):211-216
Erkek eroin bağımlılarında fiziksel etkinlikdüzeylerinin değerlendirilmesi
S Baykara, K Alban
Elazığ Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi, Elazığ
Amaç: Düşük şiddetli eroin bağımlılığının fiziksel aktivite düzeyine etkisinin sağlıklı kontrol olgularıyla karşılaştırı-
larak değerlendirilmesi amaçlandı. Yöntem: DSM-5 tanı ölçütlerine göre eroin bağımlısı olan 50 erkek hastaya
Sosyodemografik ve Klinik Veri Formu (SDVF) ile Bağımlılık Profil İndeksi Kısa Testi (BAPİ-t) uygulandı. Bunlardan
BAPİ’ye göre düşük düzeyde (<10 puan) eroin bağımlısı olan 42’si çalışma grubuna alındı. Bu hastalara
Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi (UFAA) ve Kısa Form-36 (SF-36) uygulandı. Aynı yaş grubunda ve cinsiyette
olan aynı sayıdaki sağlıklı gönüllülerden kontrol grubu oluşturuldu. Kontrol grubuna SDVF, UFAA ve SF-36
uygulandı. SPSS programı ile gruplar arasındaki farklılıklar Independent Sample t testi, değişkenler arası ilişkiler
ise Pearson Korelasyon Analizi ile değerlendirildi. Bulgular: Bağımlı grubunun BAPI-t indeksi ortalaması 6.03±2.15
idi. Çalışma grubunun yaş ortalaması ile (25.07±5.18), kontrol grubunun yaş ortalaması (26,78±5,6) arasında
istatistiksel olarak anlamlı farklılık yoktu. Beden Kitle İndeksi (BKİ) bağımlı grubu (22.63±2.77) ile kontrol grubu
(24.46±3.43) arasında farklılık vardı. UFAA’ya göre fiziksel aktivite düzeyleri arasında anlamlı farklılık
bulunmamakla birlikte, SF-36’nın ‘fiziksel etkinlik’ alt ölçeğinde kontrol grubunda daha yüksek olmak üzere
istatistiksel olarak belirgin vardı. Bağımlılık şiddeti ile BKİ arasında negatif korelasyon saptandı, bağımlılık şiddeti
arttıkça BKİ azalıyordu. Sonuç: Bağımlıların fiziksel aktivitelerinin değerlendirilmesinde daha uzun zamanlı aktivite
verisi sağlaması nedeniyle SF-36 kullanılması önerilir. Eroin bağımlılarında düşük düzeyli fiziksel etkinliğin
artırılmasına yönelik çalışmaların tedavi seçeneklerine olası katkısı ayrıntılı randomize olgu-kontrol çalışmalarının
yapılmasını gerektirmektedir
Evaluation of male heroin addictive patients’physical activity scores
Objective: It was aimed to evaluate the scores of physical activity levels of low intensity heroin addictive patients
compared with healthy control subjects. Methods: Fifty male patients with heroin addiction according to DSM-5
criteria were applied with sociodemographic and clinical data form (SDVF) and Addiction Profile Index Short Test
(BAPI-t). Forty-two of them to be low intensity heroin addictive (<10 points) according to BAPI-t were recruited to
the study. International Physical Activity Questionnaire for the patients (IPAQ) and Short Form 36 (SF-36)
questionnaires were administered to these patients. The control group was created with healthy volunteers of the
same number and gender and they were administered with SDVF, IPAQ and SF-36. Differences between the
groups were evaluated with SPSS software using Independent Sample t test, and the relationships between
variables were assessed using Pearson's correlation analysis. Results: The average of BAPI-t index of the addictive
group was 6.03±2.15. There was no statistically significant difference of the average of age between the study
group (25.07±5.18), and the control group (26.78±5.6). Body Mass Indexes (BMI) of the addictive group (22.63±2.77) were significantly different from the control group (24.46±3.43). Although there was no statistically
significant difference of physical activity levels according to IPAQ, ‘physical activity’ subscale of SF-36 showed
statistically significant differences between the control group and the addictive group, to be higher in the control
group. Negative correlation was observed between BMI scores and addiction severity and BMI scores were reduced
while severity of addiction was increasing. Conclusions: To provide long term assessment, SF-36 is recommended
to evaluate the physical activity of the substance addictioners. Randomized case-control studies are needed to see
the effect of improving physical activity levels of low intensity heroin addictioners to treatmen