Bu çalışmanın amacı sosyotelizm (phubbing) davranışı sergileyen (sosyotelist/phubber) genç yetişkinlerin sosyotelizm bağımlılığının nedenlerini ve yaşamlarındaki etkilerini analiz etmektir. Çalışma nitel araştırma yaklaşımlarından vaka çalışması modeline uygun olarak tasarlandı. Çalışmanın katılımcılarını eğitim fakültesinde öğrenim görmekte olan ve ölçüt örnekleme yöntemi ile seçilen 9 genç yetişkin oluşturdu. Örnekleme dâhil edilme ölçütü olarak topluluk içerisinde sohbet ortamına katılmayıp akıllı telefonuyla ilgilenme durumu ve Sosyotelizm Ölçeğinden alınan yüksek puan kabul edildi. Çalışma verileri 18 açık uçlu sorudan oluşan yarı-yapılandırılmış görüşme formu kullanılarak elde edildi. Elde edilen verilerin çözümlenmesinde betimsel analiz ve içerik analizi kullanıldı. Çalışma bulguları akıllı telefon kullanımının kişilerarası ilişkileri olumsuz etkilediğini, sosyotelistlerin iletişim becerisi açısından yetersizlik yaşadıklarını, akıllı telefonuyla ilgilenirken karşıdaki kişi ile göz teması kurmada zorlandıklarını, anlatılanları eksik anladıklarını, bir kısmının kendisini çevresinde olup bitenlere tamamen kapattığını ortaya koymaktadır. Sosyotelizmin bilgisayarda yer alan tüm bağımlılık türlerini akıllı telefonlara taşımaya başladığı, bu duruma ek olarak bilgisayara bağlı bağımlılıklardan farklı olarak masa başına bağımlılığın ortadan kalkmış olması dolayısıyla tüm bu bağımlılıkların yaşamın her anında bireyi sarmalamaya başladığı görülmektedir. Bu bağlamda sosyotelizm kendinden önceki birçok sanal bağımlılık türünden daha sinsi ve tehlikeli sonuçlara gebe görünmekte ve ciddi psikopatolojik ve sosyolojik sorunlara yol açmadan önce daha fazla inceleme yapılmasını gerektirmektedir.

The aim of this work is to analyze both the reasons that young adults exhibit phubbing behaviors and the effects of these behaviors on their lives. Following a qualitative research approach, this study has been designed using a case study method. Selected using the criterion sampling method, participants consisted of a total of 9 university students studying in a School of Education in Turkey. The criterion used to include individuals into the sample group was ‘using a smartphone instead of actively participating in an on-going discussion being had by one’s surrounding peers’ as well as a high score on the Phubbing Scale form. Data were obtained using a semi-structured interview form composed of 18 open-ended questions. Both a descriptive and content analysis were used to evaluate the data. The study’s findings revealed that not only did smartphones negatively affect interpersonal relations, but also that phubbers lacked communication skills, experienced difficulty establishing and maintaining eye contact while using a smartphone, and misunderstood what was being discussed. Some participants even stated that they would become completely disconnected from the social environment while using a smartphone. It is argued in the discussion section that since smartphones have all the same features and abilities as traditional computers, they carry the same potential addictions as computers. Yet, instead of being restricted to a table, these addictions are now able to manifest in every aspect, environment, and moment of one’s life. As such, since phubbing carries with it a type of addiction that is much more devious and pervasion than most previous virtual reality related addictions, it is recommended that further research be conducted before serious psychopathological and sociological problems begin to manifest themselves throughout the population.