Kriz, eski baş etme mekanizmalarının yanı sıra, sosyal destek sisteminin de yetersiz veya başarısız olduğu, artan gerginlik nedeniyle, kişinin ya da aile sisteminin talepleri ve kaynakları arasındaki dengenin bozulması olarak tanımlanabilir. Herkes kriz deneyimler. Deneyimin kendisi patolojik değildir, daha ziyade denge ve uyum için bir mücadeleyi temsil eder. Krize müdahale, şu anki acil problemin çözülmesine odaklanan, etkili ve kısa süreli bir tedavidir. Müdahalenin birincil amacı, bireyi ya kriz öncesi işlevsellik düzeyine döndürmek, ya da ideal olarak, kriz çözme sürecinde öğrenilen yeni beceriler sayesinde daha yüksek işlevsellik düzeyine ulaştırmaktır. Psikiyatri hemşireleri, akut bakım ve toplum sağlığı, hemşirelik kuramsal çerçevesi ve uygulama modelleri, eğitim ve araştırmadaki klinik uzmanlıklarını kullanarak kriz müdahalesini yönetirler.

Crises can be described as a disturbance of balance between demands and resources of the individual or the family system due to a rising tension, where former coping mechanisms as well as the social support system are insufficient or failing. Everyone experiences crises. The experience itself is not pathological but rather represents a struggle for equilibrium and adaptation. Crisis intervention is an effective and short-term therapy that focuses only on immediate problems to be resolved. The primary goal of intervention is to return the individual to either the precrisis level of function or, ideally, to a higher level of function because of new skills that were learned in the process of resolving the crisis. Psychiatric nurses manage the crisis intervention by using their clinical expertise in acute care and community health, nursing practice models and theoretical frameworks, and training and research.