Türk Psikiyatri Dergisi; 2002;13(1):41-47
Şizofreninin ruhsal-toplumsal tedavisinde sosyal beceri eğitimi: Belirtilerle başetme ve ilaç tedavisi yaklaşımının Türkiye'de çok merkezli bir uygulaması
M Yıldız, A Yazıcı, S Ünal, T Aker, G Özgen, H Ekmekçi, B Duy, F Torun, G Ünsal, S Coşkun, B Sipahi, G Çakıl, M Eryıldız
Kocaeli Ü. Tıp Fak., Psikiyatri AD. İzmit,
Amaç: Şizofreni tedavisinde psikososyal beceri eğitimi programlarının tedavinin etkinliğini artırıcı etkisi bilinmektedir. Yaygın olarak kullanılan bir programın (Sosyal Beceri Eğitimi) modüllerinden iki tanesinin (Belirtilerle Başetme ve İlaç Tedavisi Yaklaşımı) Türkçe’ye uyarlanarak uygulanması ve yararlarının saptanması amaçlanmıştır.
Yöntem: Çalışma üç merkezde gerçekleştirildi. Okuma yazma bilen, dil sorunu, organik ruhsal bozukluğu olmayan, 18-60 yaş arasında, ayaktan antipsikotik ilaç davisinde ve stabil evrede olan 50 hasta alındı. Herbiri 5-7 kişi olan ve 8 ay süren 8 grupla çalışıldı. Hastalara uygulanan ilaç tedavisine karışılmadı. Hastalara gruba başlamadan önce ve grup eğitiminin sonunda Kısa Psikiyatrik Değerlendirme Ölçeği, Şizofreni Hastaları İçin Yaşam Nitelikleri Ölçeği, İlaç Tedavisine Uyum Ölçeği ve programda yer alan ilk ve son testler uygulandı. Ölçekler ve testlerden alınan ilk ve son puanlar karşılaştırıldı.
Bulgular: Grup eğitimini 38(%76) hasta tamamladı. Hastaların yaş ortalaması 32±7, %84’ü erkek, %58’i 11 yıldan az eğitimli, %84’ü hiç evlenmemiş ve %97’si ailesiyle yaşıyordu. Hastalığın başlangıç yaşı 20±5 ve hastalığın süresi 12±7 yıl idi. Kısa Psikiyatrik Değerlendirme Ölçeği puanlarında anlamlı bir düşme (başlangıçta 42.0, eğitim sonunda 37.1, p<0.02), Şizofreni Hastalar İçin Yaşam Nitelikleri Ölçeği puanlarında anlamlı bir artış (başlangıçta 67.5, eğitimin sonunda 75.3, p<0.01) oldu. Hastaların hastalığın tedavisi ve belirtileriyle ilgili bilgi düzeylerinde %20.6’lık bir artış gerçekleşti. Grup eğitiminin sonunda hastaların ilaç tedavisine uyumlarında da artış saptandı.
Sonuç: Program ilaç tedavisine uyumu ve tedavi etkinliğini artırmıştır. Tedavi etkinliğinin artması, grup ortamının da katkısıyla kazanılan diğer becerilerle birlikte yaşam kalitesinin artmasında rol almış olabilir. Uygulamasında herhangi bir sorunla karşılaşılmayan bu programın şizofreni hastalarının tedavisinde önemli bir katkısı olacağı söylenebilir.
Social Skills Training in Psychosocial Therapy of Schizophrenia: a Multicenter Study for Symptom Management and Medication Management Modules
Objective: It is known that psychosocial skills training programs increase the efficacy of schizophrenia treatment. The aim of this study was to carry out the Turkish version of two modules of a commonly used program, Social Skills Training (Medication Management and Symptom Management Modules), and to determine its possible benefits.
Method: The study was carried out at three sites. Fifty schizophrenic patients who were at least literate and who did not have [language] problems or organic mental diseases, aged 18-60, using antipsychotic agents in a standard dose and in a stable phase were included in the study. Eight training groups were formed. Each group consisted of 5-7 individuals and the study took approximately eight [month]s. The Brief Psychiatric Rating Scale, the Quality of Life Scale: an instrument for rating the schizophrenic deficit syndrome, the Drug Treatment Compliance Scale and Pre- and Post-Tests of Social Skills Training were applied to the patients before and after the group education The scores of the rating scales were compared.
Results: Thirty-eight (76%) patients completed the study. The mean age of the patients was 32±7, 84% were men, 58% had received less than 11 [year]s, of education 84% had never married, and 97% were living with their families. The mean age of illness onset was 20±5 [year]s, and the mean duration of the illness was 12±7 [year]s. At the end of the study, the Brief Psychiatric Rating Scale scores (baseline 42.0, after the training 37.1, p<0.02), and the Quality of Life Scale scores (baseline 67.5, after the training 75.3, p<0.01) were significantly changed. The level of knowledge of the patients about the medication and symptoms of schizophrenia increased 20.6%. Drug treatment compliance had also increased by the end of the study.
Conclusion: The results show that this program contributed to the treatment compliance and treatment efficacy in schizophrenia. Increased treatment efficacy might have played a role in increasing of the quality of life a long with the group milieu. It may be concluded that this social skills training program, which did not encounter any problems in application, may contribute significantly to the treatment of schizophrenia.