Dikkat Eksikliği/Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) dikkatsizlik, hiperaktivite ve dürtüsellik bileşenlerinden oluşan nörogelişimsel bir bozukluktur. DEHB’li çocukların %30-50’sinde erişkinlik döneminde de belirtilerin sürmekte olduğu gösterilmiştir. Kişinin yaşam kalitesini ve işlevselliğini olumsuz etkileyen bu bozukluğun, erişkin psikiyatrisinde önemi giderek artmakta ve giderek daha fazla oranda tanı konulup tedavi edilmektedir. Erişkin DEHB’de tanı koymak, çocukluk çağına yönelik geriye dönük tanı konması gerektiğinden klinisyenler için zordur. Geçmişe yönelik yanlış hatırlamalar, eştanıların varlığı ve DEHB’nin özgül olmayan belirtileri tanı koymayı zorlaştırmaktadır. Erişkin bir bireyde DEHB tanısı esas olarak tanı ve ayırıcı tanıya yönelik klinik görüşme ile konur. Tanı koyma sürecine öncelikle son altı aydaki belirtilerin saptanması, bu belirtilerin işlevsellikte neden olduğu bozulma düzeyinin belirlenmesi ile başlanmalıdır. Sonrasında çocukluk döneminden itibaren DEHB belirtileri sorgulanmalı, doğum öncesi, bebeklik, çocukluk ve okul yıllarını içeren detaylı bir gelişimsel öykü alınmalıdır. Alınan ayrıntılı öykü sonucunda belirtilerin görülebileceği diğer psikiyatrik bozukluklar dışlanmalı ve DEHB ile birlikte eştanı görülme olasılığının yüksek oluşu göz önünde bulundurularak eşlik eden diğer psikiyatrik bozukluklar sorgulanmalıdır. Ayrıca erişkinler için geliştirilmiş derecelendirme ölçekleri de tanı koymada kullanılabilir. Bu gözden geçirme yazısında erişkin DEHB’nin klinik özellikleri, tanı koyma basamakları, tanı ölçütleri, tanı koymada kullanılan derecelendirme ölçekleri ve nöropsikolojik testler ele alınacaktır.

Attention Deficit and Hyperactivity Disorder (ADHD) is a neurodevelopmental disorder that consists of inattention, hyperactivity and impulsiveness. 30-50% of children with ADHD show the ongoing symptoms in adulthood. This disorder that affects a person’s quality of life and functionality is gaining importance in adult psychiatry and is increasingly diagnosed and treated. It is difficult for physicians to diagnose ADHD in adults, because they must diagnose childhood ADHD retrospectively. False recalls, effects of comorbidity and nonspesific clinical features of ADHD complicate to diagnose. Clinical interview by adult patients intend for differential diagnosis. Priorities in the diagnostic process are detection of the symptoms in the last six months and determination of the level of dysfunctionality caused by these symptoms. Subsequently childhood symptoms of ADHD should be questioned. Detailed developmental history includes pre– and perinatal periods, infancy, childhood and school years. As a result of taken detailed history of other psychiatric disorders which are associated with symptoms those can be seen in ADHD must be excluded. Developed rating scales for adults can be used in the diagnostic process. In this review article, the clinical features of adult ADHD, diagnostic steps, diagnostic criteria, the rating scales and neuropsychological tests used in diagnostic process will be discussed.