Amaç: Bu araştırmanın amacı, okul öncesi eğitim alan çocukların ailelerinin gözüyle bilgisayar oyunu oynama alışkanlıklarını incelemektir. Yöntem: Araştırma, tanımlayıcı olarak yapılandırılmıştır. Araştırmanın evrenini, Balıkesir iline bağlı bir ilçe merkezinde 6 anaokulunda eğitim gören 410 çocuk, örneklemini ise 321 çocuğun ailesi oluşturmuştur. Araştırmacılar tarafindan hazırlanan anket formu, aileler ile yüz yüze görüşülerek toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesi, SSPS 19.0 istatistik paket programı kullanılarak, sayı-yüzde dağılımları, ki-kare testi ve lojistik regresyon analizi ile yapılmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan çocukların %80.7'sinin bilgisayar oyunu oynadıkları saptandı. Araştırmaya katılan çocukların bilgisayar oyunu oynama durumları ile yaş aralıkları ve cinsiyetleri arasında istatiksel bir anlamlılık tespit edilmedi (p>0.05). Çalışmada okul öncesi dönem çocuklarının bilgisayar oyunu oynama durumları ile ailelerinin oyun oynama alışkanlıkları arasında yapılan lojistik regresyon değerlendirilmesinde pozitif yönde anlamlı ilişki bulundu (p<0.05). Sonuç: Aileler olumlu ebeveyn davranışlarının geliştirilmesi ve çocuklarına rol model olabilmeleri, bu davranışların çocuk sağlığı üzerine etkileri konularında bilgilendirilmeli, ayrıca ailelere çocukların ekran başında geçirdiği süreler, oyun tercihleri, bilgisayara sahip olma durumları konusunda sağlık çalışanları (okul sağlığı hemşireleri, hekim, vb) tarafindan danışmanlık hizmetleri verilmelidir.

Objective: This study aims to examine the computer game-playing habits of children at preschool education level from the point of view of their families. Method: The research was structured as descriptive study. The study of the population was based on 410 children attending 6 kindergartens in a district of Balikesir province; and the sample is based on 321 children and their families. Data were collected with face-to-face interview method with a questionnaire form developed by researchers. The data were evaluated with SPSS 19.0 statistical package program using number-percentage distribution, chi-square test and logistic regression. Results: 80.7% of participating children were found to play computer games. No significant difference was found between children's game-playing (playing versus not-playing) and either age range or gender (p>0.05). A positive significant relationship was found between children's game-playing habits and those of their families through logistic regression evaluation (p<0.05). Conclusion: Families should be informed about improving positive parental behavior and role-modelling, and also these behaviors effects on child health. In addition, they should be counselled by health professionals (nurses of school health, physicians, etc.) regarding the length of time children spend in front of screens, children's game preferences and children's computer ownership.