Borderline (sınır) kişilik örgütlenmesi, kimlik dağılması (tutarsız ve çelişkili benlik ve öteki algısı), ilkel savunmaların kullanılması (çoğunlukla bölme [splitting] ve yansıtmalı özdeşim [projective identification]) ve gerçeği değerlendirme yetisinde eksiklikler ile karakterize olan güçsüz benliğin yer aldığı kişilik örgütlenmesi olarak tanımlanmaktadır. 32 yaşında bekar ve çalışan bir kadın olan Beril M.’nin başvuru nedenleri ve terapi sürecinde gündem olan şikayetleri dayanak alınarak tanımlama doğrultusunda borderline kişilik örgütlenmesine sahip olduğu düşünülmektedir. Borderline kişilik örgütlenmesini formüle eden temel teorilerden bir tanesi nesne ilişkileri kuramıdır. Nesne ilişkileri kuramı, Freud’un psikanalitik kuramının devamı olarak görülmektedir. Nesne ilişkileri teorisi, bebeğin 3 yaş öncesi dönemde birincil nesne, anne ile kurduğu ilişkiye odaklanmaktadır. Bu dönemde bakım veren ile kurulan ilişkide bebeğin tatmin edildiği veya engellendiği deneyimler yaşaması, kendiliğini ve ötekini ‘iyi’ ya da ‘kötü’ şeklinde böldüğü savunma mekanizması geliştirmesine neden olmaktadır. Bu nedenle, psikoterapi sürecinde temel olarak borderline kişiliğe sahip danışanın terapi sürecini domine eden nesne ilişkilerinin ortaya çıkarılması hedeflenmiştir ve ‘iyi’ veya ‘kötü’ kutuplaşmasının çözülmesi için danışan ile kurulan terapötik ilişkiden yararlanması amaçlanmıştır. Bu makalede, nesne ilişkileri teorisi çerçevesinde borderline kişilik örgütlenmesine sahip Beril M. ile yapılan psikoterapi süreci yorumlanmıştır.

Borderline personality organization is defined as identity dissolution (inconsistent and contradictory sense of self and other), the use of primary defenses (mostly splitting and projective identification), and failures in reality testing, all characterized by weak self. Beril M. is a 32 years old single working woman. Based on her application reasons and complaints occurring as agenda in the psychotherapy process, the therapist asserted that she has a borderline personality organization in line with the description. One of the primary theories formulating borderline personality organization is the object relations theory. Object relations theory has been seen as the progression of psychoanalytic theory. Object relations theory focuses on the relation between the infant and the primary object, the mother during 0 and 2 ages. At this stage, the infant has many satisfying and frustrating experiences in the relation with the caregiver. It causes the infant to develop defense mechanism that splits itself and the other as ‘good’ and ‘bad’. Therefore, it is basically aimed to reveal the borderline patient’s object relations dominating the therapy process. In addition it aims the resolution of ‘good’ and ‘bad’ split to benefit from the psychotherapeutic relation between the patient and the therapist. In this article, the psychotherapy process with Beril M. case is interpreted through borderline personality organization from the framework of object relations theory.