Bu çalışmada, zaman içinde (1970’lerden 1990’lara) üniversite öğrencilerinin değerlerinin önem sıralamasındaki değişmeler, cinsiyet farklılıkları, 1970'li yıllardaki kuşak farklılıkları ve 1990’lı yıllarda gözlenen temel değer boyutları incelenmiştir. Bu amaçla Hacettepe Üniversitesi'nde 1970’lerin sonunda 150 öğrenciye (32 kız, 118 erkek) ve anne-babalarına (27 anne, 30 baba); 1990'lann başında ise 114 Öğrenciye (22 kız, 91 erkek, 1 belirtilmemiş) Rokeach "Değer Ölçeği" uygulanmıştır. 1990’lardaki uygulamada değerlere ilişkin önem sıralamasının yanısıra, 7-basamaklı önemsiz-önemli ölçeği kullanılarak dereceli ölçümler de alınmıştır. Araştırmanın bulgulan, 1970’li ve 1990’lı yıllardaki üniversite öğrencilerinin değerlerinde (özellikle amaç değerlerde) farklılıktan çok benzerlikler gözlendiğine; bununla birlikte bireysel değerlere verilen Önemde göreceli artışlar olduğuna işaret etmektedir. Cinsiyete ilişkin bulgular da, farklılıktan çok benzerliğe dikkat çekmektedir. Diğer yandan, 1970’lerdeki gençlerin değerlerinin ebeveynlerinden özellikle amaç değerler yönünden göreceli farklılıklar gösterdiği; gençlerin daha bireysel değerleri benimserken, ebeveynlerin sosyo-kültürel-normatif değerleri daha önemli bulduğu gözlenmiştir. Dolayısıyla bulgular, değer yönelimlerinde kuşak farklılıklarının genel olarak zaman ve cinsiyet farklılıklarından daha belirgin olduğuna işaret etmiştir. 1990’larda üst-düzey değer yönelimleri olarak gençlerde özerklik, Olgunlaşma-Gelişme ve Uyum-Saygınlık-Sevgi Yönelimleri saptanmıştır, Saptanan değer yönelimleri ve diğer bulgular, kültürlerarası çerçevede ve ülkemizde benlik gelişimi konusunda gözlenen eğilimlerle ilişkili olarak tartışılmıştır.

Changes in value priofities of university students between 1970s-1990s, gender differences in each time period, gener-ation differences (between adolescents and theirparents) in the 1970s and basic dimensions of the university students' value orientations in the 1990s were examined. Rokeach Value Survey was administered to 150 (32 females, 118 males) students from Hacettepe University andsome of their parents (27 mothers, 30fathers) during the late 1970s; and to 114 students (22 females, 91 males, 1 unidentified) from the same university at the beginning of1990s. In addition to the ranking procedure used in the 1970s, in the 1990s, respondents were also asked to rate values in terms of their impor-tance using a 7-poini scale of "not important - important". Findings demonstrated that the university students of the 1970s and 1990s were more similar in their values (especially in terms of terminal values) than different. However, a trend to attribute relatively more importance to individualistic values was observed in the 1990s. Similarly, gender-related findings indicated similarities to be more important than differences. On the other hand, generation differences in the 1970s were found to be relatively more important, particularly in terms of terminal values; the students of the 1970s attributed more importance to individualistic values, whereas their parents considered socio-cultural-normative values to be more important. Thus, results indicated generation differences in value orientations to be relatively more apparent than cohort and gender differences. In the I990s, value orientations of Autonomy, Self-Development-Maturation and Adjustment-Recognition-Love were identified as second-order value orientations. The implications of these value orientations and other findings were discussed from a cross-cultural perspective and with reference to self-developmental tendencies in the Turkish society.