Türk Uyku Tıbbı Dergisi; 2015;2(2):38-41
Obstrüktif Uyku Apne Sendromu Olan HastalardaOtonomik Fonksiyonun Değerlendirilmesi
B Ertan, Dİ Algın, G Akdağ, GT Uzuner, OO Erdinç
Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir
Amaç: Obstrüktif Uyku Apne sendromu (OUAS), uyku sırasında üst hava
yolunun sürekli olarak tekrarlayan tıkanmaları ile seyreden bir tablodur.
Biz bu çalışmada orta ve ileri derecede OUAS hastalarında otonomik sinir
sistemi fonksiyonlarını değerlendirmeyi amaçladık.
Gereç ve Yöntem: Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi,
Nörofizyoloji polikliniğine başvurup uyku laboratuvarında Polisomnografi
(PSG) ile OUAS tanısı konulan ve American Academy of Sleep Medicine
(AASM) uluslararası skorlamasına göre orta ve ağır dereceli 29 hasta alındı.
Kontrol grubu 30 sağlıklı bireyden oluşmaktaydı. Otonom Sinir Sistemi
(OSS) fonksiyonlarının elektrofizyolojik inceleme protokolü sempatik sinir
sistemi için Sempatik Deri Yanıtı (SDY), parasempatik sinir sistemi için
hem istirahatte hem de Hiperventilasyon (HV) sonrası hesaplanan RR
İnterval Değişkenliği (RRIV) ile yapılmıştır.
Bulgular: Hasta grubu 4 (%14) kadın ve 25 (%86) erkek olarak 29
bireyden ve kontrol grubu 18 kadın (%60) ve 12 (%40) erkek olarak
30 bireyden oluşmuştur. Hasta grubunun yaş ortalaması 46,6±10,2
yıl kontrol grubunun yaş ortalaması 43,5±12.2 yıldır. Hasta grubunda
12 hastada orta, 17 hastada şiddetli OUAS mevcuttu. SDY latans, RRIV
mean, HV sonrası RRIV ortalama değerleri hasta grupları, hasta ve kontrol
grupları arasında karşılaştırıldığında anlamlı bir fark bulunmamıştır
(p>0,05). Orta dereceli OUAS grubunda SDY 1465 (1440-1653) ms,
RRIV (%) 833 (736,5-892,5), HV sonrası RRIV (%) 784 (706-876,5),
ağır dereceli OUAS grubunda SDY 1465 (1434-1647,5) ms, RRIV (%)
733 (741-928,9), HV sonrası RRIV (%) 848 (762-1339,5) şeklinde
bulunmuştur. SDY latans, RRIV mean, HV sonrası RRIV mean değerleri,
orta ve ağır OUAS gruplarında karşılaştırıldığında gruplar arasında anlamlı
bir fark bulunmamıştır (p>0,05).
Sonuç: Bizim çalışmamızda OUAS hastalarında anlamlı otonomik
disfonksiyon saptanmamıştır.
Evaluation of Autonomic Function in Patients with Obstructive Sleep ApneaSyndrome
Objective: Obstructive Sleep Apnea syndrome (OSAS) is a condition in
which ever-repeating obstruction of upper airway during the sleep. In
the present study, we aimed to evaluate the autonomic nervous system
function in patients with moderate to severe OSAS.
Materials and Methods: Totally, 29 patients diagnosed with OSAS
by Polysomnography (PSG) and scored moderate to severe based on
American Academy of Sleep Medicine (AASM) International Scoring
in Eskisehir Osmangazi University Faculty of Medicine, Department
of Neurophysiology Sleep Laboratory were included the study. Thirty
healthy individuals included as control group. Analyzing protocol of
electrophysiological autonomic nervous system functions included
Sympathetic Skin Response (SDY) for sympathetic nervous system and
RR Interval Variability (RRIV) for parasympathetic nervous system both
during rest and after Hyperventilation (HV).
Results: Patient group included 29 patients consists of 4 women (14%)
and 25 men (86%) and control group included 30 healthy volunteers
consists of 18 women (60%) and 12 men (40%). The mean age was
46.6±10.2 years for the patient group and 43.5±12.2 years for the
control group. In patient group, 12 patients had moderate OSAS and
17 patients had severe OSAS. No statistically significant difference was
found for the values of mean SDY latency, RRIV and HV-RRIV between
groups (p>0.05).
Conclusion: In our study, significant autonomic dysfunction was not
found in patients with OSAS.