Ağrı bozukluğu DSM-IV’de somatoform bozukluklar kategorisi altında yer alır ve psikolojik faktörler, ağrı semptomlarının başlangıcında, şiddetinde, alevlenmesinde ve sürekliliğinde önemli bir role sahiptir. Klasik psikanalitik bakış açısına göre, bu hastaların psikolojik problemleri bedensel semptomlara dönüşür ve somatik yakınmalar alternatif bir iletişim yöntemi olarak kullanılır. Bilişsel gelişimsel modeller ise düşük seviyedeki duygu farkındalığını, duygusal uyarılmayı ayrıştıramamayı, duygu düzenlemelerindeki eksiklikleri vurgular. Bilişsel davranışçı terapi, antidepresan tedavisi ve psikodinamik terapi, somatoform bozuklukların tedavilerinde etkin müdahale yöntemleri olarak belirtilmiştir. Bu makalede somatoform bozuklukların temel teorik temelleri ve araştırma bulguları ele alınmakta, Winnicott’ın nesne ilişkileri yaklaşımı incelenmekte, araştırma, teori ve klinik uygulamalar arasındaki ilişkiyi kurabilmek için ağrı bozukluğu yaşayan bir vaka örneklendirilmektedir.

Pain disorder is under the category of somatoform disorders in the DSM-IV, and psychological factors play an important role on the onset, severity, exacerbation, and maintenance of pain symptoms. According to classical psychoanalytic view, psychological problems of somatoform disorder patients are converted into bodily symptoms; furthermore, somatic complaints can be a tool of an alternative communication method. Cognitive developmental models emphasize the lower levels of emotional awareness, undifferentiated emotional arousal, and deficits in emotion regulation. Cognitive behavioral therapy, antidepressants, and psychodynamic therapy are found to be effective intervention methods in the treatment of somatoform disorders. The current article discusses the basic theoretical and research basis of the somatoform disorders, reviews the Winnicott’s object relation theory, and presents a case study of pain disorder patient in order to connect the associations between research, theoretical basis and clinical practice.