Amaç: Bu çalışmada, duygudurum bozukluğu tanılı hastalar, tek uçlu bozukluk ve iki uçlu bozukluk için ayrı ayrı ele alınarak, intihar girişimi olan ve olmayan hasta kişilerdeki, sosyodemografik değişkenlerin, afektif mizaç boyutlarının ve eşlik eden psikiyatrik belirtilerin intihar niyetine olan etkileri araştırılmıştır. Yöntem: Bu araştırmaya Erenköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Eğitim Araştırma Hastanesi (ERSHEAH) Psikiyatri Servisleri’ne ardışık olarak kabul edilen, yatarak tedavi görmekte olan duygudurum bozukluğu tanılı 246 hasta alınmıştır.(93 hastada tek uçlu bozukluk, 153 hastada ise iki uçlu bozukluk tanısı mevcuttur.) Çalışmada tüm hastalara TEMPS-A Mizaç Ölçeği (Temperament Evaluation of Memphis, Pisa, Paris and San Diego Autoquestionnaire), Beck Umutsuzluk Ölçeği (BUÖ) ve SCL-90R Belirti Tarama Listesi (SCL-90R) uygulanmıştır. Tanının ve intihar girişiminin belirlenmesi amacıyla, hastaneye yatışın ilk 48 saati içinde hastalara Mini Uluslararası Nöropsikiyatrik Görüşme (Mini International Neuropsychiatric Interview/MINI) uygulanmıştır. Bulgular: Bu çalışmada, TEMPS-A ile ölçülen siklotimik ve anksiyöz mizaç paternleri, belirti tarama ölçeğinde elde edilen somatik belirtiler ve ailede psikiyatrik hastalık varlığı, tek uçlu bozukluk tanılı hastalarda intihar girişimi için yordayıcı özellikler olarak belirlenmiştir. İki uçlu bozukluk tanılı hastalarda intihar girişiminin yordayıcılarının incelenmesi sonucu ise, siklotimik mizaç özellikleri, belirti tarama listesinden elde edilen paranoid belirtiler ve ailede psikiyatrik hastalık öyküsünün bulunması, yordayıcılar olarak tespit edilmiştir. Sonuç: Elde edilen bulguların duygudurum bozukluğu tanılı hastalarda intiharın önlenebilmesi konusunda yol gösterici olabileceği düşünülmektedir. Çalışmaya dahil edilen iki uçlu bozukluk tanılı hasta grubunda yer alan hastaların manik, depresif ve karma dönemi içerecek şekilde farklı indeks epizotlarla hastaneye yatırılmış olması, çalışmamız için önemli bir kısıtlılıktır.

Objective: In this study, patients with affective disorders with or without suicide attempts were examined according to whether their disorder was unipolar or bipolar. An analysis was made of their socio-demographic variables, comorbid psychiatric symptoms, and affective temperament dimensions in order to understand the effects of these variables on suicide risk. Method: The study populations consisted of 246 inpatients with affective disorders who had been admitted to the Erenköy Research and Training Hospital for Mental and Neurological Disorders (93 patients with unipolar disorders, 153 with bipolar disorders). The TEMPS-A (Temperament Evaluation of Memphis, Pisa, Paris and San Diego Auto-questionnaire), the Beck Hopelessness Scale (BHS) and the Symptom Checklist-90-Revised (SCL-90-R) psychological symptom screening tests were applied to all patients. In order to determine the affective disorder diagnosis and to identify suicide attempts, a Mini International Neuropsychiatric Interview (MINI) was performed during the first 48 hours of hospitalization. Results: The cyclothymic and anxious temperament dimensions measured using TEMPS-A, somatic symptoms obtained from a symptom checklist, and psychiatric disorders in the family were found to be good indicators of suicide attempts in patients with unipolar disorders in this study. An investigation of predictors of suicide attempts in bipolar patients showed that cyclothymic temperament pattern, paranoid symptoms, evaluated through symptom screening test and having a psychiatric disorder in the family are good predictors of a suicide attempt. Conclusion: The findings are expected to guadiance to preventing suicide in patients with affective disorders. The inclusion in this study of patients with different index episodes of illness, including manic, depressive and mixed periods, can be accepted as a significant limitation of this study.