Amaç: Araştırmamızda şizofrenlerin suç işlemesi üzerine ülke içi göçün etkisi olup olmadığının araştırılması amaçlanmıştır. Method: Araştırmaya Türkiye’nin Kuzeybatısında bir Bölge Hastanesinin genel psikiyatri (66 hasta) ve adli psikiyatri kliniklerinde (69 hasta) tedavi edilen (DSM-IV’e göre) şizofreni hastaları alınmıştır. Adli psikiyatrik hastalar ülke içinde göç etmiş (n=30) ve göç etmemiş (n=39) olanlar ile yineleyici suç işleyenler (n=29) ve işlemeyenler (n=40) olarak ikişerli gruplara ayrılarak suç ve göç değişkenleri bakımından incelendi. Bulgular: Suç işlememiş olanların çoğunluğu kentli idi. İstatistiki olarak fark olmamasına rağmen suç işlemiş olanlarda göç yaşı daha erkendi. Suç işleyenler arasında göç etmiş olma yineleyici suç işleme olasılığı 5 kat arttırırken, önceden cezaevinde bulunmuş olma bu olasılığı 17 kat arttırmıştır. Tartışma: Şizofreni hastalarında iç göçün suça etkisi üzerine yapılmış araştırmamızda, suç işleyen ve işlemeyen gruplar arasında farklılık saptanmamasına rağmen suç işleyen hastalarda iç göçün yineleyici suç işleme üzerine belirleyici olduğu saptanmıştır. Kentleşme süreci devam eden Türkiye gibi ülkelerde şizofreni ve suç oluşumunu etkileyen çevre koşullarını bozucu bir etmen olarak kentleşme ve iç göç üzerine de odaklanma gereği açıktır.

Objective: In our research, we aimed to attract attention whether internal migration has an effect on criminal behavior of schizophrenic patients. Method: Schizophrenic (according to DSM-IV) patients (66 from the general psychiatry units and 69 from forensic psychiatry clinics) participated in the research from a regional hospital in the northwest of Turkey. Forensic psychiatric patients are divided into two subgroups, namely those who migrated (n=30) within the country and not (n=39), with those who are repetitive offenders (n=29) and not (n=40); then groups were compared in the point of parameters of crime and migration. Results: Most of the patients who have not committed a crime were from cities. Even though there was no significant difference, with those who have committed a crime, the age of internal migration was younger. Migration raised the possibility of the recidivism of the criminal acts up to 5 fold whereas, having already been prisoned before raised this possibility up to 17 fold and childhood within the criminal group. Conclusions: Although our data indicated the internal migration not to affect the rate of the criminal acts among the patients with schizophrenia meaningfully, it significantly affected repetition of crime within the criminal group. The need to focus on internal migration and urbanization as disruptive environmental conditions effecting schizophrenia and crime in countries like Turkey where the urbanization process is still ongoing, is obvious.