Bu çalışmada üniversite öğrencilerinin öznel ve psikolojik iyi olmalarının dışadönüklük, nevrotizm, kontrol odağı, öğrenilmiş güçlülük, sosyal ilişkilerine, boş zaman etkinliklerine ve akademik durumlarına ilişkin hoşnutluk düzeyleri, cinsiyet, sosyoekonomik statü ve algılanan sağlık durumu tarafından ne oranda yordandığını belirlemek amaçlanmıştır. Araştırma, 17-28 yaşları arasında yer alan 205 kız, 295 erkek olmak üzere toplam 500 üniversite öğ-rencisi üzerinde yapılmıştır. Araştırmada üniversite öğrencilerinin psikolojik iyi olma düzeylerini belirlemek amacıyla Ryff’ın (1989a) “Psikolojik İyi Olma Ölçekleri”, öznel iyi olma düzeylerini belirlemek için “Olumlu Olumsuz Duygu Ölçeği” ve “Yaşam Doyumu Ölçeği” kullanılmıştır. Ayrıca “Eysenck Kişilik Envan teri”, “Rotter İç Dış Kontrol Odağı Ölçeği” ve “Rosenbaum Öğrenilmiş Güçlülük Envanteri” kullanılmıştır. Aşamalı regresyon analizi sonucunda arkadaş-larla ilişkilerden algılanan hoşnutluğun öznel iyi olma nın anlamlı yordayıcısı olmadığı görülmüştür. Ancak diğer değişkenlerin tamamının toplam varyansın % 63.9’unu açıkladığı belirlenmiştir. Ayrıca aşamalı regresyon analizi sonucunda algılanan sağlık durumu, sosyoekonomik statü ve akademik başarıdan algılanan hoşnutluğun psikolojik iyi olmanın anlamlı yordayıcıları olmadığı bulunmuştur. Ancak diğer değişkenlerin tamamı toplam varyansın %59’unu açıklamaktadır.

In this study, it has been aimed to determine the rate of how university students’ subjective and psychological well-being are predicted by their level of extraversion, neurouticism, locus of control, learned resourcefulness, socio-economic status, gender, health situations and satisfaction of social interactions, recreation activities and academic conditions. The study was conducted with 500 university students. 205 of whom were female and 295 of whom were male. “Ryff’s Scales of Psychological Well- Being” were used to determine the level of students’ psychological well-being. Similarly; in order to determine their subjective well-being level, both “Positive-Negative Affect Schedule” and “Life Satisfaction Scale” were used. “Scales of Psychological Well-Being” were adapted into Turkish by the researcher in the present study. Additionally, “Eysenck Personality Questionnaire”, “Rotter Internal-External Control Scale” and “Rosenbaum Learned Resourcefulness Inventory” were used. The results of stepwise regression analyses show that the satisfaction with the interaction of friends was not a significant predictor of subjective well-being. But, other variables mentioned explained 63.9 % of the total variance. Besides, as for the results of the stepwise regression analyses, it was revealed that perceived healthiness, socio-economic status and academic achievement did not significantly predict psychological well-being. But, it was observed that other variables explained 59 % of the total variance.