AMAÇ: Beden Kütle İndeksi (BKİ) ile ruhsal bozukluklar arasındaki ilişki uzun süredir araştırılmaktadır. Bulgular, özellikle obezite ile depresif duygudurum ve depresyon arasında bir ilişki olduğu yönündedir. Diğer yandan aleksitimi de artmış obezite riski ile ilişkilendirilmektedir. Çalışmamızın amacı, normal, fazla kilolu ve obez erişkinlerde BKİ ile depresyon ve aleksitimi arasında nasıl bir ilişki olduğunu incelemektir. Ayrıca, psikosomatik hastalıkların varlığı ile aleksitimi arasında bir ilişki olup olmadığı değerlendirilmiştir. YÖNTEM: Araştırmaya, Endokrinoloji Bölümü Obezite Polikliniği’ne başvuran, 18-67 yaş arası, tiroid fonksiyon testleri normal olan 100 hasta katılmıştır. BKİ açısından 3 gruba ayrılan hastalar (BKİ=18.5-24.99 olanlar normal, BKİ=25-29.99 olanlar fazla kilolu ve BKİ=30 ve üstü olanlar obez olmak üzere) Uluslararası Bileşik Tanı Görüşmesi’nin (CIDI) depresyon bölümü, Toronta Aleksitimi Skalası-26 (TAS-26) ve Beck Depresyon Envanteri (BDE) ile değerlendirilmişlerdir. BULGULAR: BKİ ile şimdiki depresyon arasında pozitif yönlü bir ilişki bulunmuştur ve kadın cinsiyette söz konusu ilişki daha güçlüdür. Yaşam boyu depresyon tanısı ile BKİ arasında herhangi bir ilişki belirlenmemiştir. TAS-26 toplam ve alt ölçek puanları hem üç grup arasında hem de psikosomatik hastalığı olanlar ile olmayanlar arasında farklılık göstermemiştir. BDE puanları arttıkça TAS-26 puanlarının arttığı görülmüştür. Depresyon ile aleksitimi arasında pozitif yönlü güçlü bir ilişki olduğu görülmüştür. TARTIŞMA: Çalışmamız, BKİ’nin yüksek oluşunun şimdiki depresyon nöbeti tanısını arttırdığını ortaya koymaktadır. Benzer ilişki yaşam boyu depresyon tanısı için belirlenmemiştir. Depresyon ve depresyon şiddeti aleksitimi ile güçlü biçimde ilişkilidir. Yazında bildirilen sonuçların tersine, BKİ ve psikosomatik hastalık varlığı ile aleksitimi arasında ilişkili bulunmamıştır. Fazla kilolu ve obez bireylerin psikiyatrik yönden izlemi depresyonun olumsuz sonuçlarını engellemek açısından önemli görünmektedir.

OBJECTIVE: Association between body mass index (BMI) and mental disorders had long been investigated. Recent researches declare a relation between obesity and depressed mood as well as clinical depression. On the other hand mental disorders such as alexithymia are also found to be correlated with an increased risk of obesity. Therefore we aimed to evaluate depression and alexithymia together among normal, overweight and obese adults in order to assess what kind of an association is there between BMI, depression and alexithymia. Additionally we investigated whether there was a relationship between psychosomatic disorders and alexithymia. METHOD: We enrolled 100 adults, aged between 18 to 67 from Department of Endocrinology out-patient clinic whom had normal levels of TSH, fT3 and fT4 thyroid hormones and formed 3 groups according to their Body Mass Index (BMI). Individuals who had had BMI between 18.5-24.99 formed the normal, BMI between 25-29.99 formed the overweight and BMI 30 and above formed the obese groups. All three groups were evaluated by Composite International Diagnostic Interview (CIDI) for clinical diagnosis and also given Toronto Alexithymia Scale 26 item (TAS-26) as well as Beck Depression Inventory (BDI). RESULTS: There was a positive relation between BMI and current depressive episode and this finding was stronger in women. There was no such relation with lifelong depression. TAS-26 total and subscale scores revealed no difference between three groups. As BDI total scores got higher TAS-26 scores were higher. Hence there was a strong positive relation between depression and alexithymia. CONCLUSION: Our findings indicate that higher BMI increases current depressive episode. No association is found between BMI and lifelong depression. Depression and depression severity are strongly associated with alexithymia. Contradictive with literature, alexithymia and its severity are not found to be related with BMI. Following overweight and obese indviduals is important to offset the adverse outcomes of depression.