Çocukluğun dezintegratif bozukluğu çok nadir görülen bir yaygın gelişimsel bozukluktur. İlk kez T. Heller tara-fından 1908 yılında infantil demans adıyla tanımlanmıştır. Yaşamın ilk 3-4 yılında normal kabul edilen gelişimin ardından sosyal ve iletişim becerilerinde ciddi gerileme olması bozukluk için tipiktir. Tahmin edilen yaygınlığı 100.000 çocukta 1 civarındadır. Cinsiyet oranı bilinmemesine rağmen, erkek olguların sayısı kızlardan daha yüksek gibi görünmektedir. Prognoz genellikle kötüdür ve bireylerin çoğunda özellikle dil ve sosyal beceriler konu-sunda ciddi gerilik vardır. Bozukluğun doğası ve diğer yaygın gelişimsel bozukluklarla ilişkisi henüz bilinmemek-tedir. Nörolojik hastalıklar ve diğer tıbbi sorunlar bu bozuklukla ilişkili olabilir. Burada yaklaşık üç yıllık normal gelişimin ardından çocukluk çağı dezintegratif bozukluk gelişen bir olgu sunulmuştur. Çocuğun davranış sorunla-rının anne kaybının ardından başladığı belirtilmiştir. EEG ve beyin MR incelemeleri sonucunda nörolojik bir anor-mallik saptanmadı. Tedavi boyunca belirtiler antipsikotik ilaç kullanılarak kontrol altına alındı.

Childhood disintegrative disorder is a rare pervasive disorder. It was first reported by Theodor Heller under the name of dementia infantilis in 1908. Severe regression in social and communication skills occurs after apparently normal development in the first 3-4 years of life. Estimated prevalence of Childhood disintegrative disorder is around 1 per 100.000 children. Although gender distrubition of the disorder is not exactly known, male seems to outnumber female cases. The prognosis is usually very poor and most individuals are left with severe develop-mental delay especially in language and social skills. The nature of the illness and its relation with other pervasive developmental disorders has not been solved yet. Neurological disorders and other medical conditions are some-times associated with this disorder. The present report describes a case that developed childhood disintegrative disorder after approximately three years of normal development. The child’s behavioral problems reportedly began at that age following the death of his mother. No neurological abnormalities were found as a result of EEG and serebral MRI. During the treatment symptoms have been controlled by antipsychotic drugs