Bu araştırmanın amacı, bağlanma stillerinin öznel iyi olma ve stresle başa çıkma tutumlarını ne ölçüde yordadığını belirlemektir. Araştırmaya Gazi Üniversitesinde öğrenim gören 159 kız, 155 erkek, toplam 341 öğrenci katılmıştır. Araştırmada İlişki Ölçekleri Anketi, Benlik Saygısı Ölçeği, Yaşam Doyumu Ölçeği ve Stresle Başa Çıkma Tutumları Envanteri kullanılmıştır. Verilerin analiz- inde standart çoklu regresyon analizi tekniği kullanılmıştır. Bulgular güvenli bağlanma stili, özsay- gının ve stresle başa çıkma tutumlarından aktif planlamanın, dış yardım aramanın, dine sığınmanın, kabul/bilişsel yeniden yapılanmanın; saplantılı bağlanma stili ise, yaşam doyumunun anlamlı birer yordayıcısı olduğunu göstermiştir. Ayrıca korkulu bağlanma stilinin kaçma/soyutlama başa çıkma tutumunu, kayıtsız bağlanma stilinin aktif planlama başa çıkma tutumunu anlamlı şekilde yordadığı görülmüştür.

The purpose of this study was to examine how well attachment styles predict coping with stres and subjective well-being. The sample of the study consisted of 341 (159 female, 155 male) college students from Gazi University. Data collection instruments were Relationship Questionnaire, Self Esteem Scale, Life Fulfillment Scale, and Coping with Stres Scale. The results of multiple regression analysis showed that secure attachment style was the significant predictor of self esteem; preoccupied attachment style was the significant predictor of life satisfaction; secure at- tachment style was the significant predictor of active planning, seeking external help, turning to re- ligion, acceptance/cognitive restructuring. Finally fairfull attachment style was the significant pre- dictor of avoidance, preoccupied attachment style was the significant predictor of active planning.