Terapötik ilişkide cesaretlendirme, danışanların amaçlarını gerçekleştirmeye yönelik başarı beklentisini ve umudunu inşa etme sürecidir. Bu tarama çalışmasında Adler yaklaşımına göre cesaretlendirme ve Adleryen cesaretlendirmenin psikolojik danışma ilişkisinde kullanımı hakkında bilgi vermek amaçlanmaktadır. Bu amaçla çeşitli veri tabanlarında “cesaretlendirme”, “psikolojik danışma”, “pozitif psikoloji”, “sosyal ilgi”, “psikolojik danışma ilişkisi”, “Adleryen yaklaşım” anahtar sözcükleri kullanılarak ulaşılan çalışmalar gözden geçirilmiştir. Ulaşılan bilgiler “Terapötik İlişkide Cesaretlendirme”, “Terapötik İlişkide Cesaretlendirmenin Temelleri”, “Cesaretlendirmeyi İçeren Psikolojik Danışma Sürecinin Özellikleri” ve “Psikolojik Danışmada Cesaretlendirme Sürecinde Karşılaşılabilecek Sorunlar” başlıkları altında sınıflandırılmıştır. Çalışmada elde edilen bilgiler cesaretlendirmenin terapötik ilişkinin niteliğini arttırdığına işaret etmektedir. Ayrıca bu bilgiler cesaretlendirmenin sosyal ilgiden yoksun olmaları nedeniyle umutsuzluk, çaresizlik gibi duygular geliştirmiş, kendi gücüne inancını yitirmiş ya da özgüveni gelişmemiş olan danışanlarla gerçekleştirilen psikolojik danışma uygulamaları için oldukça işlevsel bir kaynak olduğunu göstermektedir. Bunun yanı sıra bu çalışmada ulaşılan bilgiler cesaretlendirmenin kültürel öğelerden bağımsız olarak düşünülemeyeceğine dikkat çekmektedir.

Encouragement in therapeutic relationship is a process for clients to construct hope and expectations related to realizing their goals. The main purpose of this literature review was to present Adlerian encouragement model and reveal the use of Adlerian encouragement, which can be used as a source in counseling applications. The literature was searched by using keywords such as “encouragement”, “counseling”, “positive psychology”, “social interest”, “counseling relationship” and “Adlerian approach”. Then, the information obtained was grouped under the titles of “Encouragement in Therapeutic Relationship”, “Fundamentals of Encouragement in Therapeutic Relationship”, “Properties of Counseling Process Involving Encouragement” and “Potential Problems that can be Encountered in the Encouragement Process in Counseling”. The findings of the study pointed out that encouragement increased the quality of therapeutic relationship. Additionally, the findings indicated that encouragement is quite functional source for counseling applications carried out with the clients who are desperate and helpless and who lose their faith in their power or whose self-confidence is not developed. Furthermore, the obtained findings emphasized that encouragement cannot be considered as independent from cultural components.